Nederlanders op de DP World Tour: gemiste kans en goede hoop

De enige die die zich natuurlijk helemaal nergens zorgen over hoeft te maken, is Joost Luiten. Hij bivakkeert nog altijd op een keurige veertiende plaats in de Race to Dubai en telt zijn zegeningen. Hij heeft nog kans zijn hoogste eindklassering ooit – elfde in 2013 en 2014 – te verbeteren, maar hij staat er ook uitstekend voor als het gaat om de kaarten voor de PGA Tour. Daarvan worden er tien vergeven, en Luiten heeft op dit moment nummer acht daarvan in handen. Luiten heeft er geen geheim van gemaakt ooit nog eens een nieuwe kans te willen wagen op de PGA Tour, en er zal hem daarom alles aan gelegen zijn deze kaart vast te houden.

Dat is de luxepositie van Luiten. De andere Nederlanders kennen aanmerkelijk minder luxe. Neem Wil Besseling. De West-Fries staat er op plaats 155 het minst voor van het Hollandse viertal op de DP World Tour. Half oktober hielden alle golfliefhebbers even de adem in. Besseling prijkte bovenaan in het Open de España. Bij winst was er sowieso geen vuiltje meer aan de lucht en kon Besseling zich voorbereiden op twee zekere seizoenen op het hoogste niveau. Plaats twee verzekerde hem van een kaart voor volgend seizoen door een sprong naar waarschijnlijk plaats 85 op de ranking. Het zag er allemaal goed uit.

Maar Besseling miste helaas die kans. In het weekeinde won hij geen slag, maar leverde er zelfs eentje in. Waar hij tot en met hole veertig amper een fairway miste, vond hij ze daarna opeens amper meer. Te veel bogeys op de kaart, te weinig birdies en Besseling zakte naar plaats 35, waarmee hij uiteindelijk vrijwel niets opschoot.

Caddie

Wat de oorzaak was, daar kan je slechts naar gissen. Opmerkelijk was wel dat Besseling halverwege het toernooi zijn caddie aan de kant zette en zijn oude maatje Martijn van Oosterhout, die de eerste twee dagen meeliep met flightgenoot Johannes Veerman, in het weekend weer op de tas had. Een niet unieke, maar wel zeldzame actie, helemaal als je geweldig speelt en de zaterdag als nummer twee ingaat. Of dat van invloed is geweest, wie zal het zeggen.

Een week eerder deed Daan Huizing in het flink verregende Alfred Dunhill Links Championship goede zaken als het gaat om het behoud van zijn Tourkaart. De golfer uit Soest stond voor de start van het fameuze evenement aan de Schotse oostkust nog buiten de top 116 die aan het einde van de rit speelrecht krijgt voor volgend seizoen, maar na een uitstekende tiende plaats ziet Huizing zijn naam terug op plaats 105, waarop hij overigens na het toernooi in Madrid weer vier plaatsen inleverde.

In het toernooi op de wereldberoemde linkscourses van Carnoustie, Kingsbarns en uiteraard de oudste golfcourse ter wereld, de Old Course op St Andrews, regende het pijpenstelen, waardoor er het hele weekend niet werd gespeeld. Het evenement werd ingekort tot drie ronden en afgesloten op maandag.

Daan Huizing kende een goed toernooi, zoals hij in het voorgaande Open de France ook al goed op dreef was. Op Carnoustie opende hij op donderdag al met een ronde drie onder par. Op de vrijdag won hij op Kingsbarns opnieuw vijf slagen. Daarmee nestelde hij zich al in de top tien. De slotronde op de Old Course kwam Huizing opnieuw geweldig door met vijf birdies. Huizing bleef zelfs foutloos, nadat hij in de eerste twee ronden ook al zelden in de fout ging. In beide omlopen stond er uiteindelijk één bogey op de kaart.

De gevolgen waren bijzonder prettig voor Huizing. Niet alleen incasseerde hij een cheque van ruim tachtigduizend euro, ook mocht hij bijna honderd punten bijschrijven voor de ranking. Daar kwam in Spanje na een 64e plaats amper iets bij.

En dan is er nog Darius van Driel. Nog niet kansloos, maar het wordt wel moeilijk voor de man uit Leidschendam, die op plaats 131 staat. Hij moet minimaal vijftien plaatsen stijgen, maar heeft daarvoor nog twee toernooien. De 25e plaats in Schotland bood nog perspectief, maar de gemiste cut in Spanje leverde niets op. Met alleen de Andalucía Masters op Sotogrande en de Qatar Masters nog voor de boeg moet nu álles meezitten.