Korver & Korver

Hi Mike

De wedstrijdloze maanden zijn aangebroken nu ook de Qualifying School voor de Pro Golf Tour erop zit. Daar heb je overigens het seizoen wel goed kunnen afsluiten. Heel fijn, want zo’n Qualifying School is toch altijd weer een toernooi vol stress en spanning, Er hangt ook zó veel van af. Hoe heb je deze Q School ervaren in vergelijking tot de eerste die je vorig jaar speelde?

Dat is sowieso natuurlijk wel de vraag na dat eerste jaar als speler op de Tour. Je begint daaraan met een bepaald idee, met de overtuiging dat je er klaar voor bent, maar in de praktijk blijkt dan dat het toch anders is. Zeker als je aanvankelijk de cuts blijft missen, kan ik me voorstellen dat twijfel zich in je hoofd nestelt. Dat is een automatische reactie voor topsporters. Wat gaat er niet goed, waar laat je het liggen, moet je nog harder en meer gaan trainen? Het zijn de reflexen die elke sporter kent als de resultaten tegenvallen. Hoe heb jij daarop gereageerd?
Je bent gedurende het seizoen ook van coach gewisseld, wat ook geen eenvoudige stap is. Maar ik heb de indruk dat alle nieuwe impulsen van die kant langzaam doorsijpelen in je spel. Op de Qualifying School zat je immers al meer in de richting waar je heen wilt, en dat betaalde zich ook meteen uit. Heb je dat gevoel zelf ook?

Eén voordeel: we zien elkaar nu weer eens wat vaker. Hoog tijd voor een rondje samen. Te lang geleden!

Groeten, je vader

Hi pa,

Qualifying School is inderdaad altijd wel even een dingetje. Vooraf voelde ik me er goed over en had ik er vertrouwen in, maar de marges zijn klein, en een slechte hole is natuurlijk zo gespeeld. Dat zorgt voor de nodige spanningen, want echt ruimte voor een mindere dag is er niet. Dit jaar vond ik het misschien nog wel spannender dan vorig jaar. Als amateur ga je er wat meer onbevangen in, en heb je gevoelsmatig niet zoveel te verliezen. Dat was dit jaar wel anders. Na het hele seizoen mee te hebben gedraaid op de Pro Golf Tour wil je natuurlijk wel je speelrecht weer veiligstellen. Ik had ineens het gevoel dat ik iets te verliezen had. Gelukkig kon ik alle lessen van dit jaar in de praktijk brengen en het seizoen goed afsluiten!

Het jaar was inderdaad zwaar. Ik heb niet de amateurcarrière gehad die veel van de andere jongens hebben, dus qua ervaring loop je eigenlijk een beetje achter. Daarnaast was er in mijn spel te veel niet goed genoeg, en met het niveau dat elk jaar stijgt op de Pro Golf Tour kom je dan niet lekker mee. Ik merkte dat ik daar aanvankelijk wel moeite mee had. Je gaat toch kijken waar het aan ligt en wat er beter kan. Op korte termijn grote stappen maken is vrij lastig in golf, dus je moet eigenlijk wel een seizoen uittrekken voor alle lessen en de groei.

Aan het begin van het seizoen ben ik met een putt-coach en een nieuwe fysieke coach gaan werken, na de eerste vijf toernooien heb ik ook een sportpsycholoog in de arm genomen, en halverwege het seizoen heb ik ook mijn swing-coach ingeruild en een performance coach aangetrokken. Allemaal noodzakelijke puzzelstukjes die elk vooruitgang brengen. Dat was ook te merken op Q School. Alleen het proces van verbetering heeft gewoon tijd nodig. Daar is deze wedstrijdloze periode goed voor, zo heb ik veel tijd om met alle coaches aan de nodige dingen te werken, zodat het volgend jaar allemaal één of twee stappen beter en vooral constanter is.

Het gemis van de druk enerzijds is wel een dingetje, maar ik heb de wedstrijdloze periode hard nodig om te stappen te blijven maken.

Voordeel is inderdaad dat we nu wat samen vaker kunnen spelen!

Mike