Anne van Dam wint Solheim Cup na zinderend slot
Nederland heeft acht jaar na Christel Boeljon weer een winnares van de Solheim Cup. Anne van Dam schreef op Gleneagles met het Europese team de tweejaarlijkse strijd op haar naam na een zinderende ontknoping. De allerlaatste putt van Suzann Pettersen was daarbij beslissend.
De ontlading was groot bij Anne van Dam en het Europese team. Op Gleneagles, waar de mannen van Europa vijf jaar geleden het Amerikaanse team een gevoelige draai om de oren gaven, waren nu in een ware thriller ook de vrouwen succesvol. Lang zag het daar niet naar uit, want pas op het allerlaatste moment kantelde Europa de match. Van Dam en haar teamgenoten sleepten de winst echt weg voor de poorten van de hel, en juist daarom ging iedereen zo uit z'n dak.
,,Het was echt bizar'', jubelde Anne van Dam. ,,Ik zat bij de green van de achttiende, samen met het grootste deel van het team en de caddies. Ik kon zelf eigenlijk nauwelijks kijken, zó spannend was het. En binnen een minuut sloeg het ineens om van 'we verliezen met een half punt' naar 'we gaan winnen met een punt'. Bizar.''
Prachtige week
De winnende putt van Pettersen voor het team van captain Catriona Matthew was de apotheose van een prachtige week voor Anne van Dam, waarin ze in een andere wereld leek te belanden. De Solheim Cup is immers een uniek evenement, dat qua entourage op niets lijkt. Het zal niet vaak gebeuren dat je Van Dam op de eerste tee ziet staan terwijl ze het publiek opzweept zich nóg meer te laten horen.
Van Dam debuteerde vrijdagmiddag in de fourballs aan de zijde van Pettersen, en het moet gezegd: het was Van Dam die de Noorse routinier er doorheen trok naar een knappe 4&2 zege op Danielle Kang en Lizette Salas. Vervolgens speelde Van Dam in elke partij, maar punten kon ze niet meer toevoegen.
In haar single tegen Salas was het tot het einde spannend. ,,Een goeie partij'', keek Van Dam terug. ,,Het kon twee kanten op. Ik begon heel sterk met drie birdies in de eerste vijf holes, maar na een slordige drieputt op de zesde haalde zij er eentje terug. Daarna was ze heel steady. We maakten allebei goede birdies en op zestien kwam ik weer gelijk om daarna zeventien te verliezen. Op achttien vind ik dat ik een halfje eruit had kunnen halen. Ik was in positie, had een voordeeltje, maar mijn putt was misschien net iets te hard waardoor die de break niet pakte. Ik wist hoe belangrijk die partij was, dus dat was heel zuur.''
Zenuwachtig
Daarna kon ze alleen maar zenuwachtig toekijken hoe haar teamgenotes moesten proberen de trofee weer terug te halen naar Europa. De Verenigde Staten had als houder veertien punten nodig, Europa moest naar 14,5 om te winnen. Maar met nog drie partijen in de baan had de VS precies nog een halfje nodig. Maar Van Dam zag Europa twee partijen naar zich toetrekken, waardoor alles aankwam op de match van Pettersen tegen Marina Alex. De Amerikaanse had een putt om de partij te halven en de USA de cup te bezorgen, maar miste. Pettersen deed dat vervolgens niet en haalde zo de Solheim Cup terug naar Europa.
,,Ongelooflijk'', vond Van Dam, die terugblikte op een geweldige week. ,,Je leeft hier echt naartoe met z'n allen. En niet alleen de speelsters, maar ook de captains, de caddies, de helpers en vrijwilligers. We hebben dit echt met z'n allen gedaan. Met name daarom was er ook zo'n enorme ontlading. Ik baal nog steeds van mijn eigen single, maar iedereen was onwijs blij.''
Anne van Dam (boven vijfde van rechts) viert met haar Team Europe het winnen van de Solheim Cup.
