Curaçao heeft alles voor een fijne golfvakantie in de zon

Raar is dat. In de wintermaanden op vakantie naar eigen land. Normaal gesproken moet je daar absoluut niet denken. Tenminste, als je een liefhebber van de zon bent. Maar technisch gezien is precies dat wat je doet bij een bezoek aan Curaçao, dat nog altijd onderdeel is van het Koninkrijk der Nederlanden. En het is heerlijk om de winter als zomer te voelen.

Drukte op het strand van Jan Thiel. De bedjes langs het water zijn nagenoeg allemaal gevuld, langs het trappetje dalen achter elkaar mensen af om even een duik te nemen, en op het vlot in zee dobbert een stelletje dat zich heerlijk koestert in de zon. Maar in de bar brandt de feestverlichting en even verderop staat de kerstboom in vol ornaat. Het is voor een nuchtere Hollander bijna niet te bevatten dat de kerstsfeer kan samengaan met tropische temperaturen.

Maar het is wel zo. Op Curaçao is het eeuwig zomer. Bijna nergens ter wereld moet de baan van weerman zo saai zijn als op het eiland van de voormalige Nederlandse Antillen. 'Morgen schijnt overwegend de zon met hier en daar een wolkje, en de temperatuur schommelt tussen de 32 en 33 graden. Voor de komende dagen verwachten we hetzelfde weer. Voor de komende jaren trouwens ook.' Oant moarn zou je er bijna op laten volgen.

Maar het is precies dat wat Curaçao in de wintermaanden zo'n populaire bestemming maakt. Niet alleen bij zonaanbidders, maar zeker ook bij golfers. Het eiland heeft zich de laatste jaren flink opgewerkt in die wereld en beschikt inmiddels met Old Quarry over de beste golfbaan van het Caribisch gebied. Tenminste, als we de lezers van USA Today mogen geloven. Maar laten we er voor één keertje vanuit gaan dat de Amerikanen weten waarover ze het hebben.

Landschap

Ze zouden ook best gelijk kunnen hebben, want Old Quarry is inderdaad een fantastische baan. Het ontwerp van de vermaarde Pete Dye past haast naadloos in het landschap aan de oostkant van het eiland. Schitterend om te zien hoe de diepgroene fairways zich tussen het bij vlagen roodbruine gesteente doorslingeren. Hole vier is in dat opzicht een plaatje, maar ook als je vanaf de tiende de holes rond de Tafelberg speelt, is het allemaal even mooi. En lastig, want op Old Quarry krijg je echt geen punt cadeau. Maar dat is prima. Zo hoort het immers.

De meest bekende holes zijn uiteraard de eerste en de tweede: een par 4 en par 5 die in de volle lengte langs de Caribische Zee lopen, die zo vlak onder de kust alle schakeringen van blauw vertoont. Het is zó verleidelijk je te laten afleiden door de schoonheid om je heen, maar uiteindelijk is het wel zaak je kop weer bij het spel te krijgen. Anders is de kans groot dat je bal diezelfde zee van héél dichtbij te zien krijgt.

Santa Barbara

Old Quarry maakt deel uit van het Santa Barbara Beach & Golf Resort. Dat staat te boek als het meest luxueuze resort van het eiland, en er is geen reden om aan te nemen dat dit een misvatting is. Het hotel is schitterend, de kamers ruim en rijk ingericht en het privéstrand langs de doorgang naar het Spaanse Water is heerlijk. Enig puntje: het ligt wat afgelegen. Sterker, als je in de vroege ochtend denkt een lekker stukje te gaan hardlopen en ervoor kiest 'even' naar de poort te lopen en terug, dan ben je bijna tien kilometer onderweg. Maar goed, daarmee is wel de rust op het resort gegarandeerd.

Bij Santa Barbara – waar de Nederlandse Jane Weststrate als headpro de scepter zwaait op de golfclub – koesteren ze die nummer één positie in het Caribisch gebied. ,,Daar hebben we heel lang hard voor gewerkt'', vertelt Weststrate. ,,We waren er een paar keer heel dichtbij, maar nu zijn we al twee jaar achtereen verkozen tot de beste baan. Daarmee laten we wel al die topbanen uit bekende bestemmingen als de Dominicaanse Republiek, Jamaica en de Bahama's achter ons. Maar nu we daar eenmaal staan, mogen we niet achteroverleunen. We willen blijven verbeteren.''

Technisch

Weststrate beseft ook dat Curaçao als eiland kan uitgroeien tot een geliefde bestemming voor golfers. De ingrediënten zijn er in ieder geval, want met Blue Bay is er een tweede course met veel potentie. Dit ontwerp van Rocky Roquemore wordt vooral door de betere spelers hoog gewaardeerd omdat Blue Bay bij uitstek een technische baan is waar je de juiste keuzes moet maken. Visueel heeft de course wel wat ingeleverd. De oude achttiende hole, die je helemaal langs de zee naar binnen bracht, is opgeofferd om geld binnen te harken waarmee het hele complex weer een upgrade moet krijgen. Hetzelfde geldt voor de par 3-zestiende. Beide holes zijn opgedeeld in plots, waar de vermogende liefhebber zijn huis kan laten bouwen.

Gebouwd wordt er ook op Blue Bay zelf. Achter de green van de eerste hole verrijzen enkele gebouwen met appartementen, die straks vol kunnen genieten van fraai zeezicht. Maar voor het zicht op de baan is het eerlijk gezegd geen aanwinst, al zal er na die eerste hole niemand meer zijn die daar om maalt. Dan gaat Blue Bay weg van de bebouwing en krijgt de golfer een aantal zeer uitdagende holes voor z'n kiezen.

Rotsen

Paradepaardje is natuurlijk de vijfde hole, de par 3 waarbij je van bovenop de rotsen afslaat naar een green die bijna geheel wordt omgeven door de zee. Te kort en je bal spat via de kliffen in zee. Te lang en je houdt het ook niet droog. Het raken van de green kan dan soms heel uitbundig worden begroet. In het vervolg van de ronde tref je ook de twee nieuwe holes die zijn aangelegd ter vervanging van de opgeofferde zestiende en achttiende. De nieuwe routing brengt je vervolgens weer keurig naar de green van de achttiende, die eindigt bij het nieuwe clubhuis. Nadeel is dat de afstand van de green van zeventien naar de tee van achttien nu wel heel groot is geworden, maar dat kan het plezier van het spelen op Blue Bay niet bederven.

Oudste baan

Dan is er nog een derde baan op Curaçao, waarvan veel golfers het bestaan niet eens weten. Op zich geen schande, want zo erg timmert de Curaçao Golf & Squash Club niet aan de weg. Maar het is wél de oudste baan van het eiland. Volgend jaar viert de club zelfs al het negentigjarig bestaan.

De baan mag dan naar menselijke maatstaven bejaard zijn, versleten is ie zeker niet. Sterker, Emmastad – zoals de baan ook wel wordt genoemd – is waarschijnlijk de leukste baan van het eiland, met de meeste echt Caribische sfeer. Dit is golf zoals ze dat op de Antillen ooit hebben bedoeld: ongecompliceerd, ongedwongen en relaxed. Negen leuke holes, die nog verre van makkelijk zijn, en bij terugkeer een fijn clubhuis waar je nog lekker even wat kunt drinken of lunchen. En hoewel de club nog vooral voor leden is, zijn gasten inmiddels welkom. Aanrader dus. Zoals heel Curaçao aan te bevelen is. Zeker als het in Nederland koud, guur en winters wordt.

De eerste green van Old Quarry, waarvan de eerste twee holes volledig aan de Caribische Zee grenzen. Prachtig. (Foto's Eric Korver)

Het meest karakteristieke beeld van Willemstad, dat altijd een bezoek waard is.

De vijfde en meest bekende hole van Blue Bay. De green raken is reden voor een feestje.

De Curaçao Golf & Squash Club is golf Caribische stijl. Ongedwongen en relaxed.