Morikawa koestert Claret Jug: ‘Eén van beste dingen in mijn leven’

Als wat goed is inderdaad snel komt, is dat zeker van toepassing op Collin Morikawa. De 24-jarige uit Los Angeles werd twee jaar geleden professional. In een periode waarin Covid-19 ook nog eens een flinke hap uit de kalender haalde, tekende hij toch al voor opmerkelijke cijfers. Hij begon zijn loopbaan op de PGA Tour met het halen van 22 cuts op rij, iets wat alleen Tiger Woods beter deed. Al in zijn debuutjaar won hij het Barracuda Championship, een jaar later gevolgd door winst in het Workday Charity Open. Zijn debuut in het PGA Championship leverde Morikawa vervolgens ook meteen zijn eerste zege in een Major op. En afgelopen februari was hij opnieuw de sterkste, dit keer in het WGC Workday Championship.

Prachtig allemaal. Geweldige zeges. Maar ze verbleken toch bij het jongste succes van de Amerikaan. The Open winnen is van een andere orde dan elke zege die hij tot nu toe behaalde. Collin Morikawa besefte dat op de historische Royal St. Georges zelf ook maar al te goed. ,,Deze Claret Jug vasthouden, is één van de beste herinneringen die ik in mijn leven ga hebben’’, stelde de Amerikaan.

Geschiedenis

Dat hij dat deed bij zijn debuut – The Open werd vorig jaar immer geschrapt – zorgde ook al voor een aantekening in de geschiedenisboeken. Hij staat nu vermeld als de eerste speler die twéé Majors won bij zijn debuut. ,,Verbazingwekkend’’, constateerde hij. ,,Ik zeg altijd tegen iedereen dat ik niet zo van de geschiedenis ben, maar ik wil mezelf uiteindelijk wel terugzien in de boeken. Deze Claret Jug hoort daar zeker bij. Vanaf de allereerste dag dat ik professional werd, heb ik in mezelf geloofd. Dat ik het kon, dat ik kon winnen. Mezelf niet te veel tijd te geven om aan te passen, maar er meteen staan. Dat is wel gelukt.’’

Dat Morikawa The Open won op Royal St. Georges mag je ook best opmerkelijk noemen. De taaie linkscourse bij Sandwich is niet voor niets legendarisch en berucht. Hier sneuvelden in het verleden grote mannen die al voldoende ervaring hadden met het gevecht met een duinbaan. Morikawa had die ervaring helemaal niet. Sterker, zijn optreden een week eerder in het Schots Open op de Renaissance Club bij North Berwick was zijn eerste kennismaking met een linkscourse. ,,Toernooien die ik nooit heb gespeeld op een type baan waar ik nooit heb gespeeld; dan doe ik wel mijn werk, doe ik wat ik moet doen.’’ In het geval van Morikawa betekent dat leren, en elke ervaring opzuigen. ,,Het Scottish Open is een geweldige week geweest, waarin ik enorm veel heb geleerd. Ik heb dat allemaal een plek kunnen geven en uiteindelijk heeft dat zich in The Open uitbetaald.’’

Enorme tik

De hele week zag hij op het leaderboard de naam van Louis Oosthuizen boven zich staan. De héle week, behalve na de dag die echt telt: de laatste. Morikawa begon de dag met een slag achterstand, maar met een trio birdies op de holes zeven, acht en negen deelde hij een enorme tik uit aan Oosthuizen en de andere concurrenten. Opeens was er een voorsprong van vier slagen, die in het vervolg eigenlijk alleen nog werd bedreigd door Jordan Spieth, net als Oosthuizen ook al eens winnaar van The Open. Hij zette met een rondje 66 nog even vol de druk op zijn landgenoot Morikawa, maar die bezweek niet. Morikawa noteerde zelf ook een 66 en hield zo aan het einde van de dag twee slagen voorsprong over.

Ook dát was weer een opmerkelijke statistiek. Want Morikawa is nu na Seve Ballesteros in 1979 de jongste speler die vanuit achterstand op de slotdag de Claret Jug wint. En als we dan ook nog eens kijken naar gemiddeldes: Morikawa heeft veertien toernooien op de European Tour achter zijn naam staan. Hij won er drie. Als de Amerikaan dat tempo volhoudt, verschijnt zijn naam nog véél vaker in die geschiedenisboeken.