Geplaagde Kristoffer Broberg wint na zes helse jaren het Dutch Open

Maar heel even hield Kristoffer Broberg zich goed na zijn zwaarbevochten zege in het Dutch Open. Daarna brak de Zweed volledig. Terwijl de tranen over zijn wangen stroomden, stamelde hij dat de laatste zes jaar een hel waren. Vervolgens kon Broberg geen woord meer uitbrengen.

Het contrast van die ontlading was enorm met de manier waarop Kristoffer Broberg zich met name op de eerste drie dagen van het Dutch Open had laten zien. Op Bernardus was hij een ijskonijn geweest, gelijk aan zoveel Scandinaviërs die hem voorgingen. Wat er ook gebeurde, er waren geen emoties af te lezen van het gezicht van de 35-jarige Broberg. Dat masker viel al enigszins in de laatste ronde, waarin de spanning ook de Zweed in zijn greep kreeg. En na afloop, terwijl hij net de green van de achttiende als winnaar had verlaten, ging het dus helemaal mis.

Hoewel, mis is niet eens het juiste woord. Want sport is nu eenmaal emotie, en dan is er weinig mis met een atleet die zijn emoties de vrije loop laat. En dat deed Broberg. Hij stamelde, slikte, wreef in beide ogen, en kon zijn gevoelens daarna niet meer de baas. Eerst waren er de tranen, vervolgens ging hij zelfs door de knieën en liet het hoofd rusten in zijn handen.

,,Ik heb zes jaar hel achter me’’, verklaarde Broberg zijn emoties. Zes jaar geleden lachte het leven hem nog toe. Hij won de BMW Masters in Shanghai en leek een gouden toekomst te hebben. Het liep anders. ,,Na die overwinning heb ik alleen maar problemen gehad met mijn lichaam. Drie operaties, lange revalidaties. Daarom was ik zo blij dat ik dit nu kan, dat ik hier kan winnen.’’

Operaties

Zijn lijf liet hem vooral aan de linkerkant in de steek. Eerst de knie, vertelt hij. ,,Dat leidde tot een operatie aan de meniscus. Daarna was het mijn lies. Ik kon niet eens meer een hele achterzwaai maken, en de liesstreek was daarbij het pijnlijkst. Ook dat leverde een operatie op. Tenslotte heb ik nog een zware ingreep aan mijn heup ondergaan. Daarvan moest ik zes maanden revalideren om alleen al golfballetje te kunnen slaan. Steeds was ik weer even terug op de Tour, en weer weg. Korte comebacks, maar nooit kon ik voluit spelen. Daarom ben ik vooral blij dat ik nu weer terug ben.’’

Aan winnen durfde hij al die jaren niet eens meer te denken. Sterker, Kristoffer Broberg dacht veel eerder aan stoppen. ,,Twee jaar geleden was ik daar zó dichtbij. En dan nu weer winnaar zijn op de European Tour is echt ongelooflijk. Mijn team heeft me daarbij geholpen, maar zeker ook mijn vriendin en onze families. Zij waren geweldig. Als ik er niet meer in geloofde, niet meer in mezelf geloofde, sleepten zij me er doorheen, vertelden me dat ik moest doorzetten omdat ik zo goed kon golfen. Deze overwinning is daarom niet alleen voor mezelf, maar zeker ook voor hen.’’

Baanrecord

Die overwinning leek al zeker toen Broberg na een geweldige derde ronde in elf onder – met 61 uiteraard meteen een fantastisch baanrecord – een voorsprong van liefst acht slagen koesterde. Dat werden er zelfs negen na een birdie op de eerste, maar daarna kwam er toch zand in de motor. ,,Ik speelde de laatste dag niet geweldig, en Matthias Schmid deed dat wel’’, erkende Broberg. ,,Acht slagen voorsprong klinkt mooi, maar voor mij was het nieuw en ook heel zwaar, vooral mentaal. Aan die negen slagen moest ik eigenlijk helemaal niet denken. Het is gewoon best moeilijk. Een kleinere voorsprong is gewoon beter, hoe gek dat ook klinkt. Mijn eerste zege in Shanghai en mijn vier overwinningen op de Challenge Tour boekte ik allemaal vanuit achterstand. Dat is echt makkelijker. Acht slagen voor is een compleet andere situatie.’’

De worstelende Broberg zag de concurrenten Matthias Schmid en Alejandro Cañizares steeds dichterbij komen, tot het gaatje zelfs nog maar twee slagen was. Maar onder andere door een cruciale chip-in op de twaalfde en een birdie op de zeventiende behield Broberg uiteindelijk een voorsprong van drie slagen. Die trok hij over de streep, om na een ronde level par te winnen met 23 slagen onder par.

De derde ronde was daarbij het onbetwiste hoogtepunt. Alles wat Broberg aanraakte veranderde in goud. ,,De beste ronde van mijn loopbaan’’, stelde hij lachend vast. ,,Ik speelde echt heel erg goed golf en mijn putter was echt hot. Dat was zó genieten.’’