Darius van Driel stapt in Dutch Open uit de schaduw

Zichtbaar onder de indruk nam Darius van Driel op de achttiende green van Bernardus met de pet in de hand het applaus in ontvangst van het publiek, dat op haar beurt net zo onder de indruk was van de verrichtingen van Van Driel. In vier dagen Dutch Open vestigde de golfer uit Leidschendam zijn naam ook bij het grote publiek, dat hem gretig in de armen sloot.

Want eerlijk is eerlijk: binnen de golfwereld weet natuurlijk iedereen allang wat Darius van Driel kan. Maar daarbuiten? Met zijn tweede plaats in de Belgian Knockout drukte hij zijn neus weliswaar tegen het venster, maar hij bereikte daar niet echt de massa mee. Daarvoor heb je echt een Open in eigen land nodig. Van Driel was dit keer voor het eerst sinds 2014 (!) van de partij, maar greep de gelegenheid met beide handen aan om zich volop in de kijker te spelen.

Waar de eerste dagen de toeschouwers op Bernardus vaak nog wat lauwtjes reageerden, viel het kwartje op de slotdag. Darius van Driel (32) werd met een ovationeel applaus ontvangen, iets wat doorgaans wordt bewaard voor favoriet Joost Luiten. Voor hem is dat inmiddels misschien al gewoon, voor Van Driel zeker niet. ,,Geweldig, een onbeschrijflijk gevoel’’, glunderde Van Driel na afloop. ,,Dit is de bevestiging waarvoor je dit allemaal doet als sportman. Zoveel mensen die komen kijken, en dan ook nog goed presteren. Natuurlijk had ik het liefst gewonnen, maar dit is al geweldig.’’

Topprestatie

Op papier was Darius van Driel misschien dicht bij de winst, in de praktijk bleef die ver buiten bereik. Daarvoor was de marge met Kristoffer Broberg simpelweg te groot. Maar zijn knappe vierde plaats maakte wel duidelijk dat Van Driel een topprestatie had geleverd. Een beetje onwennig misschien nog op dag één, maar na die ronde level par dook hij drie dagen lang in de rode cijfers. In de tweede en derde ronde zelfs stevig, met steeds zes onder de baan. In de slotronde won hij nog eens drie slagen, voor een uitstekend totaal van vijftien onder par.

,,Het is een fantastisch Open geweest voor me;’’, beaamde Van Driel. ,,En ik heb heel weinig fout gedaan, dat klopt. Ik heb gewoon geprobeerd zo goed mogelijk te spelen, en dan moet je hopen dat je aan het einde van de rit bovenaan staat. Maar deze keer was de leider ver voor me, en dat is toch een les dat het nog beter moet.’’

Stappen

Met plek vier in het Dutch Open zet Van Driel op meerdere vlakken weer stappen. Natuurlijk financieel en als het gaat om punten voor de ranking. Hij maakte er geen geheim van dat hij daarbij mikt op een plaats bij de eerste zestig om zo aan het einde van het seizoen de grote finale in Dubai te kunnen spelen. Na het toernooi op Bernardus staat hij op plaats 82. ,,Daar is nog wat werk te doen, maar ik ben in ieder geval wel dichter bij het behalen van een volle Tourkaart voor volgend seizoen. Dat zou betekenen dat ik dan in alle grote toernooien kom, dan gaan er ineens een heleboel deuren open.’’

Want dit jaar, vervolgt Van Driel, is het best lastig een hoge plaats op de Race to Dubai in te nemen. Hij is met een mindere speelkaart immers ’veroordeeld’ tot het spelen van kleinere toernooien met minder prijzengeld. ,,Die grote toernooien, daar kom ik gewoon net niet in. In de week voor het Dutch Open was het BMW Championship. Prijzenpot acht miljoen euro. Dat is acht keer het Dutch Open, en dat gaat voor de ranking dan zó hard. Maar nu moet ik het nog hebben van die kleinere toernooien en daarin goed presteren. Dat is precies wat ik deze week heb gedaan.’’

Topnoteringen

Dat wil niet zeggen dat hij de finale in Dubai al uit zijn hoofd heeft gezet. Zeker niet zelfs. ,,Het zit allemaal krap bij elkaar. Ik heb steeds gezegd dat ik nog twee topnoteringen nodig heb. Dit is dan de eerste, maar dan ben je er nog niet. Straks wordt er gespeeld in Schotland, het Alfred Dunhill Links Championship. Ook een toernooi van vijf miljoen. Ik hoop dat ik daarin kom.’’

Vorig seizoen speelde Darius van Driel nog vrijuit op de European Tour. Geen druk, geen consequenties van een mindere week of minder seizoen. Promotie of degradatie was er immers niet. Daar heeft hij nu profijt van, stelt Van Driel. ,,Best wel, ja. Ze zeggen altijd dat het eerste jaar op de Tour het moeilijkste is, al zegt niemand erbij waarom. Dan ga je wel een beetje nadenken: waar hebben ze het over? Maar er gebeurt gewoon heel veel om je heen. Op de Challenge Tour heb je niet zoveel publiek, nauwelijks pers. Dat is iets wat je moet overkomen, wat je moet meemaken. Dat merkte ik zelf wel in de Belgian Knockout in 2019. Op die manier leer je daarmee omgaan.’’

Dat was de eerste kennismaking met échte spotlights. Op Bernardus waren ook alle ogen gericht op Van Driel, zeker in het weekend. Het publiek liep vooral op zondag massaal mee, camera’s stonden constant op hem gericht. Van Driel werd er op het oog niet warm of koud van, deed onverstoorbaar zijn ding. ,,Ik weet nu wel een beetje wat het is, die belangstelling.’’ Hij kan er aan wennen in een seizoen dat opnieuw goed verloopt. ,,Vijf keer top tien, tweede plek in het Porsche European Open in Hamburg. Ik klaag niet.’’