Korver & Korver
Eén van de nieuwe Nederlandse spelers in het professionele golfwereldje is Mike Korver. Hij debuteert dit seizoen op de Pro Golf Tour. Maar laat Mike Korver nou net de zoon zijn van onze hoofdredacteur Eric Korver. Samen praten zoon en vader over het leven op de Tour, over prestaties, problemen en budgetten, en halen ze herinneringen op aan de weg die achter hen ligt. Wie Mike wil steunen, kan overigens een mailtje sturen naar mike@mikekorver.com
Hey Mike
Zo, dat was weer eens wat anders dan al die keren dat we een hotelkamertje hebben gedeeld in allerlei hoeken van Nederland voor mooie en minder mooie jeugdtoernooien. Een weekje mee naar het Haugschlag Open was toch een bijzondere ervaring. Een week temidden van jongens die we vaak al jaren kennen, maar nu op een heel ander niveau. Ik heb ervan genoten.
Maar ik heb ook best veel gesproken met die spelers. En wat er bijna in alle gevallen naar voren komt, is het vooral mentale verschil tussen spelen bij de amateurs en uitkomen op professioneel niveau. Natuurlijk weten we allemaal ergens wel dat topgolf, maar ook het golf voor gewone stervelingen, vooral gespeeld wordt in het hoofd. Niet voor niets is er een flinke beroepsgroep mental coaches ontstaan, die hun brood verdienen met het geestelijk bijstaan van spelers.
Ik heb je op Haugschlag aan het werk gezien, elke hole die je speelde. Soms geweldig, soms niet. Iedereen die daar is kan een uitstekende bal slaan, dat staat vast. Is het dan inderdaad het mentale spel dat het verschil maakt? Wat merk je daar zelf van, net als van je overgang van amateurs naar pro’s?
Spreek je snel weer!
Je vader
Hi pap
Het was inderdaad weer ouderwets genieten, zo samen op pad. En zoals je terecht stelt ben ik er inmiddels wel achter dat het belangrijkste stukje van topgolf gespeeld wordt tussen je oren. Ik durf inmiddels met zekerheid te zeggen dat het mentale aspect inderdaad dat is wat het verschil maakt. Tuurlijk, de ene slaat de ballen net wat beter dan de ander. Maar uiteindelijk is het niet degene met de beste swing die het toernooi wint, maar degene die zichzelf het best onder controle heeft.
In de oefenrondes en mijn trainingen gaat het goed, steeds nog iets beter eigenlijk. Maar op zo’n wedstrijddag gebeuren er dan toch gekke dingen in de baan. Misschien niet eens zozeer de druk van een toernooi, dat zijn we immers allemaal gewend. Maar meer de enorme drive om te gaan, om te willen presteren, om goed te willen spelen. Daar ligt wel een verschil ten opzichte van amateurgolf. Onbewust weet je ook dat er stiekem meer mensen zijn die naar je kijken, die je in de gaten houden. Los daarvan wil je natuurlijk altijd goed presteren, maar helaas is dat niet de sleutel tot succes. Hoe meer je het wilt, hoe minder goed het gaat.
Daar ligt nu ook mijn grootste uitdaging: de brug slaan tussen de trainingen en oefenrondes enerzijds, en de wedstrijdrondes anderzijds. Des te meer ik kan genieten van de rondes, des te beter het zal gaan. Dat is de volgende stap!
Mike
