Hua Hin, betoverende golfbanen en de heerlijkste stranden
door Eric Korver
Murray Head zong het al halverwege de jaren tachtig: ‘One night in Bangkok makes a hard man humble’. Hij had slechts ten dele gelijk. Want het is niet alleen Bangkok dat nederig maakt, het is heel Thailand dat onmiskenbaar effect heeft op een mens. Ook als je daar vooral komt om te golfen. Thailand is betoverend. In alle opzichten.
Bangkok. Stad met meer inwoners dan heel Nederland. Krioelend, hectisch, indrukwekkend. Bangkok moet je beleven, voelen. Maar Bangkok is nu vooral een mooi vertrekpunt voor een reis langs de golfbanen van Thailand. Dat zijn er inmiddels te veel geworden om in één trip te verwerken. De Thai hebben golf ontdekt. Thongchai Jaidee leverde ze de prestaties op het wereldpodium. De komst van golftoeristen deed de rest. Tegenwoordig levert Thailand toppers als Kiradech Aphibarnrat en Jazz Janewattananond, maar de zusjes Ariya en Moriya Jutanugarn.
Inmiddels kruipt het aantal courses in Thailand naar de vijftig. Maar waar moet je beginnen in een land van ruim 500.000 vierkante kilometer, waar de afstanden immens kunnen zijn, en de reis altijd langer duurt dan je hoopt.
Nou, dan is het misschien toch raadzaam door te reizen naar Hua Hin, een kustplaats in de provincie Phetchaburi in, zeg maar, de westelijke poot van Thailand. Vermaard om z’n prachtige strand, maar inmiddels ook bekend als steeds voornamere golfbestemming. Met de veranderingen in de Europese markt én de drang van golfers om steeds verder van huis nieuwe uitdagingen te ontdekken, wordt Thailand zeker niet over het hoofd gezien. Covid-19 heeft dat proces even een halt toegeroepen, maar je kunt erop rekenen dat dat slechts een tijdelijk effect is. Thailand heeft de golfers te veel te bieden om straks genegeerd te worden.
Blikvangers
Alleen al rond Hua Hin liggen inmiddels acht golfcourses, met als blikvangers vermaarde banen als Black Mountain en Banyan. Op de eerste strijken al regelmatig de topspelers van de European Tour neer, op de tweede zal dat een kwestie van tijd zijn. Dat geeft wel meteen het niveau van de courses aan. Die zijn in alle opzichten top. Nabij de haven van Hua Hin ligt ook nog Sea Pines, terwijl meer landinwaarts de klassieke Springfield Golf Club een prima optie is. Maar over die banen straks meer.
Bijzonder blijft namelijk ook de beleving van golf in Thailand, waar Tanes Petsuwan heel snel duidelijk maakte hoe de Aziaten tegen de golfsport aankijken. ,,Ik was eens in Engeland en ik moest daar zelf mijn tas tillen. Erger nog, ik moest ook zelf mijn clubs pakken en mijn ballen schoonmaken. Dat gebeurt in Thailand dus niet’’, stelde de vice-gouverneur van het toerismebureau Tourism Authority of Thailand (TAT).
En hij heeft gelijk: dat gebeurt in Thailand dus inderdaad niet. Op elke baan staat een legertje caddies klaar om spelers op te vangen en te begeleiden. Betekent dus dat je achttien holes samen met je caddie in een buggy zit en dat je assistente-voor-één-dag inderdaad je clubs aangeeft, je bal schoonmaakt en je lijntjes leest. ,,Uphill, right-left’’, hoor je dan. En luister maar naar het advies, want ze zitten er echt niet naast, ook al ben je er zelf heilig van overtuigd dat het downhill is en links-rechts.
Zitten ook wel wat minpuntjes aan, zo’n caddie. Communicatie is vaak lastig, want echt Engels spreken de – overwegend – dames nauwelijks. Verder haalt een caddie zonder dat zo te bedoelen wel een streep door al je rituelen en routines. Daar moet je als speler even aan wennen.
Paradepaardje
Terug naar de golfbanen. Dar kunnen we lang over praten, maar er zijn gewoon twee golfbanen die je absoluut moet spelen. Black Mountain is de eerste. Deze course is in korte tijd uitgegroeid tot het paradepaardje van de Thaise golfwereld. Black Mountain is de course waar de wereldtop regelmatig neerstrijkt, en wie er komt begrijpt goed waarom. Eigenlijk is echt alles mooi en indrukwekkend aan deze baan. De prachtige holes, de overdaad aan groen, de onberispelijke conditie van de course. Echt een baan die je bijblijft. O ja, kijk naast de green van de negende even naar de huizen die daar staan. Met een beetje geluk heb je Thongchai Jaidee als toeschouwer. Hij won de villa ooit met een hole-in-one.
Als Black Mountain de koning is, dan is Banyan de kroonprins. Jonge baan die nu al enorm veel lof toegezwaaid krijgt. Terecht, want Banyan is in alles al een topbaan. Uitdagende layout, kwalitatief geweldig en met een mooie traditionele uitstraling. Ook het clubhuis is in Thaise stijl opgetrokken. Prachtig. De ligging is ook geweldig, tegen de achtergrond van groene bergen, waar voor je gevoel de jungle zó begint. Kleine tip: als je wilt winkelen in een proshop, doe het hier.
Nederlandse pro
Net even buiten Hua Hin ligt de Springfield Royal Country Club. Een fraaie golfcourse met 27 holes en een heerlijk hotel. Klassieke layout met veel bomen en af en toe water, vooral op de – de naam zegt het al – Lake Course, met een eilandgreen op de negende. Voor het ontwerpe van Springfield tekende niemand minder dan Jack Nicklaus. Hier kan elke golfer zich vermaken. Aardig detail: de Nederlandse professional Michael van Amelsvoort geeft hier al jaren les.
In het aanbod van 3DGolfvakanties zit uiteraard ook Royal Hua Hin, een baan die hemelsbreed niet eens ver van het strand ligt. Directeur Bert Trommelen verkende dit hele gebied persoonlijk en weet precies waar je moet zijn als golfer. Royal Hua Hin is een typische parklandbaan in een klassieken vorm.
Net zo leuk om te spelen is ook Sea Pines, een baan die pal aan zee ligt. Dat is in principe een sportcentrum van het Thaise leger, maar de aangename golfcourse kun je gewoon spelen. En dat is een plezier. De course ligt geheel langs de zee, met uitzicht op de ‘apenrots’ bij de haven. Andere banen in de omgeving zijn nog Majestic Creek, Palm Hill en Lake View GC.
Treinstation
Hua Hin heeft trouwens ook meer in petto dan alleen de golfcourses. Het strand is natuurlijk heel verleidelijk. Prachtig wit zand en een heerlijke zee. Maar cultureel heeft Hua Hin veel betekend voor Thailand. Niet voor niets streek de koninklijke familie er vaak neer. In 1926 liet Koning Rama VII zelfs het Klai Kangwon paleis bouwen. Diezelfde koninklijke familie was ook nauw betrokken bij de spoorbaan van Bangkok naar Hua Hin, enkele jaren eerder. Het treinstation van Hua Hin is nog altijd wereldberoemd, evenals het koloniale Railway Hotel. Dat laatste is deels nog in gebruik, en maakt nu deel uit van het prachtige Centara Grand Resort. Daar kun je overnachten in kamers die nog in de authentieke staat verkeren. Een unieke ervaring.
Bezoek in Hua Hin de Pala-U waterval, net buiten het dorp. Maar zeker ook Khao Takiab, vrij vertaald: de chopstick berg. Die ligt aan het einde van het strand, naast het haventje van Hua Hin, waar bijvoorbeeld ook de ferry naar Pattaya aanmeert. In pakweg drie uurtjes steek je zo de meest noordelijke inham van de Golf van Thailand over. Of een bezoek aan Pattaya een aanrader is, dat is weer een ander verhaal.
Khao Takiab heeft een aantal bezienswaardigheden die de moeite waard zijn. In het oog springt natuurlijk de fameuze gouden boeddha, die meters hoog de lucht in rijst en meteen de aandacht vraagt. Op de berg staat ook een tempel. De klim vraagt wat energie, maar is zeker aan te raden. Op de top van de berg kun je namelijk niet alleen de tempel bezoek of wat rondneuzen bij de kraampjes die er staan, maar ook genieten van een fantastisch uitzicht over Hua Hin. De liefhebbers kunnen nog spelen met de aapjes, want de berg draagt niet voor niets de bijnaam ‘Monkey Mountain’. Opletten is wel geboden, want de kleine donderstenen zijn bijzonder geïnteresseerd in je spulletjes. Rits van je tas dicht, en geef ze onder geen beding te eten.
Al met al maakt dat Hua Hin misschien wel de meest aantrekkelijke plaats om in Thailand golf en cultuur te combineren. Maar waar je ook bent, overal blijft Thailand je betoveren.
