Martijn & Jan Kees
Dag Jan Kees
Nu het nieuwe jaar op het punt van beginnen staat is het ook tijd voor het grote terug- en vooruitkijken. Wat was jouw golfmoment van 2019? De kans dat ik het gras voor je voeten wegmaai is groot, maar voor mij was het ontegenzeggelijk Tiger's winst in The Masters. De emotie die dat opriep maak je niet vaak mee. Vanuit Nederlands perspectief natuurlijk de deelname van Anne aan de Solheim Cup, de zeges van Lars en Darius op de Challenge Tour én natuurlijk de behaalde kaarten voor de Europese Tour van 2020.
Het mag dan jammer zijn dat er wéér een jaar voorbij is, ik kan niet wachten tot het nieuwe jaar echt van start gaat. Vier Nederlanders met een vol speelrecht op het hoogste niveau, met daarnaast een aantal mannen die een deelkaart hebben. Hoe schat jij de kansen in dat we in 2021 nog steeds meer dan één speler op de Europese Tour hebben? En waar kijk je het meest naar uit? De Ladies European Tour naar Nederland? Het KLM Open naar Bernardus? De Olympische Spelen? Wat mij betreft mag 2020 beginnen!
Goed golfjaar gewenst!
Martijn
Hallo Martijn,
Zo. Dat is niet het gras voor de voeten wegmaaien, maar het hele gazon verwijderen.
Er zijn natuurlijk ook tal van wat verborgen momenten en feiten die door het geweld van de publiciteit een beetje worden ondergesneeuwd.
Golf is een sport van de lange termijn. In dat opzicht graag even aandacht voor Joost Luiten, die nu tien jaar achtereen eenvoudig zijn speelrechten voor de Europese Tour heeft behouden. Da's knap en hij is pas de tweede Nederlander die dat voor elkaar heeft gebokst. Maarten Lafeber deed het van 2000 tot en met 2010. Hij was wat dat betreft de Oranje-trendsetter. Jammer dat hij – tegen beter weten in – maar blijft proberen om terug te komen op de Europese Tour. Het doet echt een beetje afbreuk aan zijn prestaties uit het verleden.
Dan Brooks Koepka. Als je in de laatste zeven Majors drie zeges behaalt, twee keer tweede en een keer vierde wordt, dan ben je de dominante speler. In golf word je op de prestaties in de Majors afgerekend, nietwaar?
En dan moet Rory McIlroy ondanks het winnen van de FedEx Cup genoegen nemen met de tweede plaats. En dat na een seizoen in de VS met drie zeges en veertien top-10 finishes in negentien toernooien. Veertien uit negentien!
Mooie dagen en graag tot in 2020.
Jan Kees