Renate Roeleveld voelt op Sluispolder nu aantrekkingskracht golf
‘Alle systemen vlogen eruit’
door Eric Korver
Sluispolder ligt er normaal rustig bij, in het Noord-Hollandse landschap tussen Alkmaar en Egmond. Een starttijd is er altijd nog wel te krijgen voor de golfer die graag nog even een bal wil slaan. Maar niet in de eerste dagen na het opheffen van de coronasluiting van de golfbanen. ,,Echt elke starttijd was volgeboekt’’, constateerde de verbijsterde manager Renate Roeleveld.
Renate Roeleveld draait al heel wat jaren mee op Sluispolder. Heeft veel gezien en veel meegemaakt. Op de heropening na de verplichte sluiting was ze goed voorbereid. Op Sluispolder was alles gereed op de avond waarop mocht worden verwachting dat de minister-president het licht voor de golfbanen op groen zou zetten. ,,We keken hier naar de persconferentie. De nieuwsbrieven stonden al klaar, de mededelingen op de site ook. Nadat bekend werd dat we weer mochten, is er op alle knoppen gedrukt.’’ Een dag later begon het inboeken van de reserveringen, en daarbij werd Roeleveld toch nog verrast. ,,Het was echt niet normaal. Alle systemen vlogen eruit. We zaten hier met vijf of zes man aan de telefoon, en het blééf maar gaan. We hadden al snel voor de eerste dagen geen starttijd meer over. Hartstikke leuk natuurlijk, want dat geeft alleen maar aan dat iedereen heel blij was dat er weer gespeeld mocht worden.’’
Uiteraard waren niet alleen de golfers blij, maar zeker ook Roeleveld en haar medewerkers. ,,In ieder geval in financieel opzicht’’, geeft Roeleveld toe. ,,Dat staat buiten kijf. Dat is toch waar we op leven. De 180 kinderen die we kort daarvoor op de kinderkampen hadden, is hartstikke leuk, maar dat was echt een investering, geen winstgevende zaak. We waren ook blij dat de medewerkers weer aan de gang konden met gasten, ook al waren dat heel jonge gasten. Maar wat ik de maandag van de heropening onwijs leuk vond, was dat we konden zien waar we het allemaal voor doen. Zóveel blijdschap. Al mijn ‘Sluissies’ stonden te glimmen. Dus uiteraard was open gaan financieel welkom, maar ook omdat we allemaal beseften dat dit is waarom we hier zijn: gasten ontvangen en plezier geven.’’
Moeilijke weken
Golfbaan Sluispolder kon in die moeilijke weken overeind blijven, stelt Roeleveld. ,,Ik ga niet zeggen dat het allemaal rozengeur en maneschijn was. Er werken hier 45 mensen en die moeten wel betaald worden. En het zal voor niemand een verrassing zijn dat het now-verhaal fijn is, maar dat daarmee netto zestig tot zeventig procent van de loonkosten werd gedekt. Wij hebben mazzel dat de eigenaar al heel lang de eigenaar is, waardoor we geen hoge aflossingen hebben. Dat is voor ons wel een redding geweest. Het was ook goed dat de vereniging in het begin van het jaar int, waardoor de lidmaatschapsgelden al binnen waren. Normaal verdeel je dat over een aantal posten als onderhoud en zo, maar straks is dat gewoon eerder op omdat we het nodig hadden om de zaak drijvende te houden. Nee, het was echt niet makkelijk. Ik verbaas me er ook over dat banen nu gratis koffie geven en zo. Bij ons moet iedereen nu echt voor alles betalen. We kunnen het niet lijden om aan kortingen of acties te doen. Dat is wel een beetje over.’’
Welkom
Sluispolder telt momenteel zo’n zevenhonderd leden, plus nog ongeveer zestig jeugdleden. Toch is er op de baan ook nog ruimte voor greenfeespelers. ,,Een golfer is een golfer’’, vindt Roeleveld. ,,Iedereen is bij ons van harte welkom. Dat bijt elkaar ook niet. We hebben goed gekeken wat we doen: alleen leden of juist ook greenfeespelers toelaten. De vereniging gebruikt ongeveer zestig procent van de speeltijd, dus dat laat ruimte over. Leden zijn wel de trouwe en solidaire groep, die krijgen absoluut voorrang. Maar in de praktijk gaat het heel goed langs elkaar. De greenfeespelers zijn toch meer de werkende mensen. Die komen vooral in de namiddag en dan is het grootste deel van de leden al geweest. Eigenlijk is het simpel: uitgezonderd de situatie waarin er geen starttijd meer over is, maakt het niet veel uit of iemand lid is of greenfeespeler.’’
Geen restrictie
Er is aan de leden ook geen restrictie opgelegd ten aanzien van het aantal boekingen. Wel houden Roeleveld en haar collega’s constant de vinger aan de pols. ,,Wie staat er op de lijst? Staan die er niet dubbel op? We houden lijsten echt opgeschoond, zodat er voor iedereen ruimte is. En weet je, mensen gaan er momenteel ook makkelijker mee om. Bellen ze voor een starttijd om elf uur, zeg ik dat ik alleen om vier uur wat heb. ‘Ook goed’, klinkt het dan. Mensen zijn allang blij dat ze kunnen spelen.’’
In de eerste week was de baan he-le-maal vol, van zeven uur in de ochtend tot zes uur in de avond. ,,Elke starttijd was bezet. Maar als straks de drukte er een beetje vanaf is, starten we ook de wekelijkse activiteiten weer op, zij het op aangepaste wijze. Dat merken we wel, dat mensen heel erg hun clubjes missen, dat sociale contact. Ik krijg nu weleens de vraag waarom het allemaal zo moet, maar dat is de voorwaarde waarop we open mogen zijn. Da’s een heel simpel verhaal. Ik ga geen risico nemen. Voor je het weet zijn we weer dicht. En dat wil niemand.’’