Davey Porsius: ,,Ik kon op een gegeven moment niet eens meer putten, had zóveel pijn. Ik werd er helemaal gek van.''
Davey Porsius: ,,Ik kon op een gegeven moment niet eens meer putten, had zóveel pijn. Ik werd er helemaal gek van.'' (Foto: )

Davey Porsius na lang sukkelen eindelijk op weg terug

Bevrijd van de kettingen

door Eric Korver

Hij was één van die jonge professionals naar wie met belangstelling werd gekeken nadat hij de overstap maakte vanuit de amateurs. Davey Porsius had potentie. Dat bleek ook wel op de Alps Tour. Maar na het laatste KLM Open raakte Porsius uit beeld. Met reden. Fysieke klachten speelden hem lang parten. Na een operatie is hij nu eindelijk op de weg terug.

Het was wrang, vorig jaar op The International. Davey Porsius (25) stak in de vorm van zijn leven, had zojuist met maar liefst zestien onder par en zeven slagen voorsprong de Twente Cup gewonnen, en wilde niets liever dan zich laten zien op het hoogste niveau. Maar nog voor het einde van ronde twee was Porsius klaar. Hij moest zich terugtrekken. Een deceptie, maar ook de voorbode van veel meer leed.

,,Ik ging op de tweede oefendag van dat KLM Open niet echt door mijn rug, maar had wel veel pijn’’, vertelt Porsius. ,,In die tweede ronde ging het echt niet meer. Ik had onwijs veel pijn in mijn heup en in mijn been, moest op bed liggen. Rusten. Daarna ging het wel iets beter, maar goed werd het nooit.’’

Het was de volgende fase in een al langere periode waarin Davey Porsius veel last had van pijntjes. ,,Echt overal en nergens. Ik ben bezig geweest met de fysio, met de chiropractor, een personal trainer. Het werd niet beter, maar ook niet slechter. In de winter van 2018 op 2019 heb ik heel veel in de sportschool gezeten in de gedachte dat ik mijn lichaam sterker moest maken. Maar na elk bezoek had ik een week spierpijn. Dat werkte niet, ben ik ook mee gestopt. Uiteindelijk ben ik gewoon maar weer gaan spelen.’’

Geen pieper

Met pijn, dat wel. Maar het ging. Porsius is geen pieper. Hij verbeet de ellende en probeerde zo goed mogelijk te presteren. ,,Dat ging zelfs best nog wel redelijk, met die sterke Twente Cup als hoogtepunt.’’ Ook na het KLM Open op The International probeerde hij het nog. Hij speelde zelfs nog de Qualifying School, maar miste plaatsing voor de tweede fase op een slag. Cynisch lachend: ,,Als ik me wel had geplaatst, had ik die niet eens kunnen spelen, zóveel last had ik weer.’’

Porsius probeerde te herstellen, met het idee sterker te worden dan ooit en er dit seizoen gewoon weer te staan. Maar dezelfde problemen speelden hem wéér parten. ,,Ik snapte er echt niets van. Elke keer ging ik vooruit, maar op een bepaald punt viel ik telkens weer hard terug. Vanaf het moment dat ik door corona mijn fysio niet mocht zien, ging het van kwaad tot erger. Aanvankelijk kon ik nog wel golfen, maar ik ging van negen holes spelen naar alleen wedges slaan, naar alleen chippen, en op een gegeven moment kon ik niet eens meer putten. Zoveel pijn, niet normaal. Ik werd er helemaal gek van, had het op een gegeven moment zó gehad.’’

Raadsel

De fysiotherapeut, zijn sportarts, de chiropractor; ze stonden allemaal voor een raadsel. ,,Ze hadden geen idee wat dit allemaal veroorzaakte. Uiteindelijk besloten ze maar een mri-scan te laten maken, vooral om dingen uit te sluiten.’’ Die scan bleek opeens een belangrijke sleutel. ,,De dokter belde mijn sportarts op en vertelde dat er een dikke hernia zat tussen de wervels L4 en L5. Hij vond het een wonder dat ik nog kon lopen en niet alleen maar in een stoel zat of op bed lag. Dat was wel even schrikken, maar aan de andere kant snapte ik opeens waarom ik niet beter werd en elke keer gezeik had. Alles viel op z’n plek.’’

Via zijn sportarts lag Porsius negen dagen later al op de operatietafel. Dat ging op zich goed, vertelt hij. ,,Maar ik verloor wel twee liter bloed, waar ik de eerste vijf weken echt nog heel veel last van heb gehad. Maar sinds dat voorbij is, gaat het gestaag beter. De laatste weken voel ik me nu weer echt goed.’’ Onlangs speelde hij zijn eerste negen holes. ,,Dat ging goed, dus ik wil snel achttien holes proberen. Ik voel aan alles dat ik op de weg terug ben, voel me ook zoveel beter als ik ballen sla. Alsof ik ben bevrijd van kettingen die mijn lichaam lang tegenhielden.’’

Vertrouwen

Het is voor het eerst sinds lange tijd dat Davey Porsius weer met vertrouwen naar de toekomst kijkt. Meer dan dat zelfs, want hij voelt aan alles dat hij klaar is om zich weer te meten op hoog niveau. ,,Ik wil volgend seizoen het beste golf spelen dat ik ooit heb gespeeld. Mijn putten en chippen is momenteel al beter dan ooit, en mijn lichaam voelt eindelijk vrij.‘’ Hij heeft nog een aanvraag lopen voor een medical exemption op de Alps Tour. ,,Die is officieel nog niet goedgekeurd, maar officieus wel. Betekent dat ik volgend jaar weer met een volledige kaart kan starten.’’

Ondertussen wordt er nog hard gewerkt aan kleine veranderingen in zijn swing, vooral om die in lijn te brengen met zijn fysiek. ,,Ik doe dat samen met de fysio van Synrgy Sports uit Baarn, die ook samenwerkt met de NGF. Mijn swing was technisch wel goed, maar lichamelijk niet ideaal. Met elke swing kreeg ik een kleine klap tegen mijn rug. We zijn nu niet echt die swing aan het ombouwen, maar maken hem wel beter voor mijn rug. Een beetje minder belastend. En als ik dan in de komende maanden nog mijn budget voor volgend seizoen rond kan krijgen, ben ik er helemaal klaar voor.’’