Viktor Hovland in recordtempo naar de wereldtop
Noorse sensatie
Viktor Hovland is de verrassende leider van de Race to Dubai. De jonge Noor was als amateur al veelbelovend, maar als professional is hij ronduit sensationeel. Met zijn zege in de Dubai Desert Classic bevestigde hij dat nog maar eens.
Nog maar een paar jaar geleden was Viktor Hovland de beste amateurspeler ter wereld., nadat hij in 2018 het prestigieuze US Amateur Championship op zijn naam had geschreven. Dat is mooi, maar nooit een garantie dat je als professional een zonnige toekomst tegemoet gaat. Maar in het geval van Hovland bleek dat slechts een voorbode van mooie dingen, want na zijn overgang naar de professionals – nadat hij in 2019 als amateur als twaalfde was geëindigd in het US Open – schiet hij als een komeet omhoog.
Al binnen een jaar bleek hij in staat te winnen op de PGA Tour. Eerste het Puerto Rico Open en nog datzelfde jaar in de Mayakoba Golf Classic. Ook op de European Tour baarde de jonge Noor opzien. Vorig jaar slaagde hij erin het BMW International Open op zijn naam te schrijven, waarmee hij de eerste Noor werd die won op de European Tour. En om het allemaal af te maken, debuteerde Hovland meteen ook vorig jaar in de Ryder Cup op Whistling Straits, waarna hij ook nog eens met succes zijn titel verdedigde in de Mayakoba Golf Classic. Hovland had daarmee de smaak te pakken, want nog voor het jaar voorbij was boekte hij ook nog zijn vijfde zege als professional in de Hero World Challenge. Daar leverde hij ook nog eens een bijzondere prestatie door terug te komen van een achterstand van maar liefst zes slagen.
Vader Harald
Niet gek voor een jongen die in september 1997 ter wereld kwam in Oslo, de hoofdstad van Noorwegen. Met golf hebben ze over het algemeen niet zo heel veel in dat Scandinavische land, maar daar kwam voor de jonge Viktor verandering in door toedoen van zijn vader Harald. Die woonde en werkte enige tijd in St. Louis en pikte daar de golfsport op. Eenmaal terug in Noorwegen bracht hij de toen pas 11-jarige Viktor de grondbeginselen van golf bij. Viktor bracht vervolgens een groot deel van het jaar door met oefenen in een indoor driving range.
Dat bleef niet zonder succes, want in 2014 was hij al goed genoeg om het Noors amateurkampioenschap te winnen. Daarna ging hij over de grens kijken. Hovland bemachtigde een plek op de Oklahoma State University, die al een uitstekende reputatie opbouwde als de universiteit waar Rickie Fowler, Talor Gooch, Alex Noren en Matthew Wolf studeerden en golf speelden. Hovland stapte uiteindelijk moeiteloos in de voetsporen van die mannen en overvleugelde ze zelfs al gedeeltelijk.
Nummer drie
Want de altijd lachende Noor heeft zich inmiddels zelfs al opgewerkt tot de nummer drie van de wereld, achter Jon Rahm en Collin Morikawa. Die sprong dankte hij aan zijn succes in Dubai. Hovland mengde zich daar vanaf de eerste dag in de strijd om de winst, en eigenlijk had hij alleen op de derde dag een mindere ronde. Maar dat hij daar een slag inleverde, verhinderde uiteindelijk niet dat hij op de slotdag weer excelleerde. Met name zijn finish was indrukwekkend. Hovland sloot de ronde af met een bogey op de vijftiende, om daarna birdie-eagle-birdie te eindigen.
Richard Bland, de bijna 40-jarige routinier die vorig jaar pas zijn eerste zege op de European Tour boekte, zag het tandenknarsend aan. Zijn finish met twee birdies leverde hem geen tweede zege op, maar een play-off met Hovland. Die was snel beslist. Al op de eerste hole noteerde Hovland een birdie, die Bland niet kon evenaren. Het betekende voor de Noor zijn eerste zege in een Rolex Event.
,,Dit is echt gekkenhuis’’, verzuchtte Hovland. ,,Ik had echt niet gedacht dat dit mogelijk was toen ik aan de dag begon. Ik lag zes slagen achter en ik wist dat ik echt laag moest gaan, maar dan moesten er ook nog andere dingen mijn kant op vallen. Gelukkig gebeurde dat.’’
Hij was, bekende Hovland, behoorlijk opgefokt na zijn bogey op de vijftiende. ,,Na die drieputt dacht ik dat het over was. Ik wilde alleen nog proberen zo goed mogelijk te eindigen en dan nog een mooie klassering in de wacht slepen. Na de birdie op zestien en de eagle op zeventien besefte ik ineens dat er nog een kans was. En die heb ik uiteindelijk kunnen pakken.’’
