Prachtig Valencia is golf en nog veel meer
Op de thuisgrond van El Niño
door Leo van de Ruit
Het is een aandoenlijk beeld op de poster. Hoe de peuter Sergio Garcia met zijn golfclubje de bal probeert te raken. Een prachtige foto van El Niño, het Spaanse jochie dat een groot golfer werd. De speler die voor Europa de meeste punten behaalde in de Ryder Cup. En, na The Masters, bij ons het honderdste KLM Open veroverde.
Het is daar waar het allemaal voor hem begon. Daar is de Club de Campo del Mediterráneo in het plaatsje Borriol, provincie Castellón, zes kilometer van de kust. Sergio Garcia sloeg er de eerste balletjes naar eeuwige roem. Op de grond waar zijn vader, de befaamde Viktor Garcia, zich ontwikkelde tot een gereputeerd speler op de Europese Tour. Viktor Garcia is een oude(re) man geworden, niet meer de kampioen van weleer. Maar hij staat nog wel dagelijks een uurtje of zo een stuk of honderd pitches te oefenen op de driving range voor de rondjes die hij op Club de Campo del Mediterráneo regelmatig speelt met vrienden. Om ze te winnen, want verliezen daar houdt hij niet van.
De club van de Garcia's ligt op 53 minuten met een bus noordwaarts rijden vanaf het vliegveld van Valencia aan de Costa Blanca, de fijnste streek van Spanje en – op Noord-Spanje na maar dat heeft dan weer een wat wispelturiger klimaat – de mooiste streek van Spanje. De luxe golfaccommodatie is het uurtje extra reizen vanaf het vliegveld meer dan waard. Op Campo del Mediterráneo is alles super de luxe. Baan, oefenfaciliteiten, ballen, service. Het is wel overal Garcia – Garcia – Garcia. Van de caddiemaster bij de start tot op de baan. Je teet de bal op tussen de tee-markers met daarop de naam van Sergio Garcia. Oefenfaciliteiten zijn tiptop met alle ultramoderne apparatuur, uitstekende driving range en oefengreens. Waar de poster met de kleine Sergio hangt, staan een tiental golftassen die zijn caddie droeg tijdens al zijn Ryder Cup-escapades tegen de Amerikanen – veelal gewonnen – met de handtekeningen van de Europese teamgenoten.
Olijfbomen
De golfbaan van Club de Campo del Mediterráneo is van uitstekende kwaliteit. Gelegen in een vallei met prachtige olijfbomen. De achttien holes zijn 363 dagen per jaar bespeelbaar. In de wintermaanden kleuren de fairways naar geel, omdat er door de lagere temperaturen geen groei in het bermuda-gras zit, maar als de temperaturen in de lente stijgen evolueren de fairways naar prachtig groen en wordt alles nog mooier. De vallei biedt voordeel aan alle golfers van welk niveau dan ook. De afwijkende bal botst bijna altijd naar binnen. ,,Een echt leuke baan’’, oordeelde de Nederlandse golfpro die er begin dit jaar speelde. ,,Deze baan is uitstekend te spelen voor alle niveaus. Vergevingsgezind en voorzien van uitstekende greens.’’
Club de Campo del Mediterráneo dateert van 1978 en is ontworpen door Ramon Espinosa. Sinds 2013 is het eigendom van de familie Garcia en is het een familiebedrijf. Niet in het minst gefinancierd door het jochie dat met een poster in de etalage prijkt naast zijn golftassen. In de Viktor Garcia Academy – Spaans respect voor de ouders – wordt veel goeds gedaan voor kinderen uit de streek. Zij logeren op de golfclub, krijgen les, spelen en worden opgeleid tot topspelers. Mar Garcia Fernández, zus van Sergio, noemt wat namen van talenten die zullen doorbreken: Josele Ballester, Julia Ballester, Rocio Tejedo en Balma Dabalos. ,,Let maar op hen.’’
Sergio Garcia's geboortegrond is dus een uur rijden van Valencia, de hoofdstad van de gelijknamige provincie, één van de mooiste steden van Europa en zeker van Spanje. Mooi gelegen aan de Middellandse Zee, niet te groot, niet te klein. En met een geweldige architectuur!
Aquarium
Wereldberoemde architect/ingenieur Santiago Calatrava Vallo, geboren in Valencia 1951, maakte van zijn geboortegrond een stad die je gezien móet hebben. Hij liet de rivier Turia droogleggen om tussen 1996 en 2009 de ’Stad van Kunst en Wetenschap’ te bouwen met daarin het grootste aquarium ’Oceanogràfic’, dat op zichzelf overigens een ontwerp was van Felix Candela. Daarnaast de Hemisferic, het Paleis der Kunsten Reina Sofia en nog zo veel meer.
Wie niet golft hoeft totaal niets te kort te komen in Valencia. De stad heeft nog geen miljoen inwoners, is ongeveer zo groot (of zo klein) als Amsterdam. Daar doemt nog een vergelijking met onze hoofdstad op: fietsen. Er mogen dan niet zo veel rijwielen in Valencia zijn als in Amsterdam, Valencia is wel degelijk een fietsstad. De stad ligt vol fietspaden en overal zijn fietsen te huur. Per fiets is trouwens de beste manier om deze stad te verkennen. Indrukwekkend zijn de gebouwen van Calatrava. Persoonlijk vonden wij het diner in het aquarium van Oceanogràfic het allermooist, met 360 graden omgeven door de mooiste vissen. Het klaargemaakte visje uit de zee, niet uit het aquarium, smaakte opperbest.
'Valencia' is bezongen door beroemde tenoren als Mario Lanza en Placido Domingo. Helmut Lotti zong het lied en ook de Belgische volkszanger Eddy Wally deed het met groot succes:
’Waar de sinaasappelen groeien in de gloeiendhete zon.’
’Waar de rode rozen bloeien aan de rand van je balkon.’
’Waar verliefde paartjes dromen bij een glaasje wijn.’
’Ik zou zo graag weer in de mooiste stad van Spanje willen zijn.’
’Valenciaaa.’
Het zout
Van Valencia Centrum via het Parc Natural naar Campo de Golf El Saler is maar een klein stukje. El Saler is één van de topbanen van Spanje. Persoonlijke favoriet van schrijver dezes. El Saler verwijst naar het woord salina wat ‘zout’ betekent. Vroeger was zoutwinning namelijk de belangrijkste activiteit van de regio. De Spaanse golfbaanontwerper Javier Arana ging in de zestiger jaren wekenlang in de streek en op het strand bivakkeren voor hij de achttien holes ontwierp. Hij wilde precies weten hoe de wind waaide en daar speelde hij op in. Op El Saler waait de wind op elke hole anders. Wie bedenkt zoiets? Wijlen Javier Arana bedacht het. Topbaan.
Het is gemakkelijk gezegd, topbaan, maar voor El Saler is het keihard zo. Bernhard Langer (twee keer), Robert Karlsson en Rafael Jacquelin wonnen daar het Spaanse Open en in 2003 had er de Seve Trophy plaats tussen Team GB/Ierland en Europa Vasteland.
Op de tee van hole drie staat een monument voor Bernhard Langer. Toen hij in 1984 met een baanrecord van 62 zijn eerste Spaanse Open won, deed hij tergend lang over zijn afslag op hole drie. Wat bleek: hij wachtte net zo lang tot hole twee vrij was, sloeg zijn drive op de fairway van hole twee en speelde vandaar naar de green van hole drie voor een eagle. Geen wonder dat diezelfde Bernhard Langer anno 2023 als 67-jarige fitness-freak en tacticus nog steeds toernooien wint op de Champions Tour in Amerika.
El Saler is een geweldige golfbaan. Het is er goed toeven, zeker met de aangrenzende ’Parador’ als slaap-, relax-, eet- en drinkplaats. De bunkers in de baan zijn enorm in omvang. ,,Je wordt beloond voor elke goede bal’’, aldus de pro die er kijk op heeft. ,,Maar sla je een slechte bal, dan wordt het hakken.’’
Verborgen diamant
In de regio van Valencia – op veertig kilometer zuidelijk van de luchthaven – is La Galiana een verborgen diamant in het pakket van 3D Golfvakanties. Een parel van een golfbaan in La Barraca de Aguas Vivas met gelijknamig luxe designhotel, met keuken om van te smullen en waar alleen volwassenen welkom zijn. Ja, dat is ook weleens lekker. Alleszins de moeite waard, als je zonder kinderen gaat. Jose Cancedo ontwierp de golfbaan La Galiana, die open ging in februari 2011. Het is dan ook een beauty van een baan. Uitgeroepen tot beste golfbaan van Spanje in 2019. Evengoed kun je er in alle rust golf spelen. Een medewerker van de golfcourse vertelde: ,,In het laagseizoen spelen hier twintig tot vijfentwintig man/vrouw op een dag en in het hoogseizoen zestig tot zeventig.’’
Dit heeft te maken met het feit dat La Galiana geen lidmaatschappen kent. De baan is 24/7 open voor iedereen om golf te spelen op de prachtige holes van hoog naar laag, van laag naar hoog en van tee naar de verte. Na afloop een glaasje 'aqua de Valencia', de mix van cava met sinaasappelsap.
