Voor talent Nikki Hofstede is in paar weken álles anders

Het golfleven van Nikki Hofstede staat in een paar weken tijd volledig op z’n kop. Het talent uit Lexmond rolde van succes naar succes en vestigde zo razendsnel haar naam. Dat leidde er uiteindelijk zelfs toe dat ze Nederland mag vertegenwoordigen in het Europees Landenteam Kampioenschap. ,,Ik kan het nog steeds niet geloven allemaal.’’

Alles veranderde voor Nikki Hofstede door een paar weekjes golfen in het voormalige oostblok. Ze trok van Polen naar Tsjechië en weer terug naar Polen. Daar kunnen ze Pollse talenten zonder twijfel de naam van Nikki Hofstede niet meer horen, want de Nederlandse sleepte er eerst de Poolse matchplaytitel in de wacht en vervolgens ook nog eens de Poolse strokeplaytitel. ,,Dat waren echt mooie weken, waarin voor mij wel alles op z’n plek viel’’, vertelt Hofstede.

Ze relateert haar optredens vooral aan die van vorig seizoen, en ziet op die manier duidelijk de progressie die ze heeft gemaakt. De steekjes die ze een jaar geleden liet vallen, zag ze vooral op mentaal gebied. ,,Geduldig blijven, kansen afwachten. Daar had ik nog wat moeite mee, maar dat ik nu denk ik wel goed gedaan. Ik bleef echt in het moment, probeerde als ik een kans kreeg die te benutten, maar wilde niets forceren.’’

Vertrouwen

Haar strokeplaytitel won ze in een play-off. Na twee nagenoeg foutloze rondjes, begon ze de derde en beslissende ronde wat wankel en verspeelde een riante voorsprong. Maar Hofstede raapte zichzelf weer op, en stond er op het moment dat het moest. ,,Dat geeft niet alleen veel vertrouwen, maar laat ook zien dat ik mentaal inderdaad de stappen heb gemaakt die nodig zijn om te kunnen winnen. Matchplay is één tegen één, en da’s mentaal toch heel anders dan strokeplay. Daarom ben ik ook extra blij dat ik in strokeplay mentaal overeind ben gebleven. Ik zie echt dat het dit jaar de goede kant op gaat. De scores zijn nog niet helemaal waar ik wil dat ze zijn, maar ik word wel met de week constanter. Er gebeuren weinig gekke dingen.’’

Als je Nikki Hofstede hoort praten, klinkt er jarenlange ervaring in topgolf in door. Het frappante is, dat juist dat absoluut niet het geval is. De speelster van Houtrak is eigenlijk zelfs een relatieve nieuwkomer, die minder dan vijf jaar geleden pas de clubs oppakte. ,,Ik heb weleens eerder wat ballen geslagen, met m’n ouders op de range of zo, en af en toe in een clubwedstrijdje. Maar ik vond het eigenlijk helemaal niet zo leuk. Mijn hart lag ergens anders, en op een gegeven moment wilde ik gewoon niet meer.’’

Old Quarry

Een vakantie naar Curaçao veranderde alles met een rondje op Old Quarry, een plek waar het toch al heel makkelijk is om verliefd te worden op golf. ,,Mijn ouders gingen golfen, en mijn nicht en ik reden mee in de buggy. Tussendoor sloeg ik een paar ballen en opeens had ik wél dat gevoel. Ik wist ineens dat dit het voor mij was, dat ik professional wilde worden en hiermee mijn brood wilde verdienen.’’

Hofstede is eerlijk. Als de knop bij haar eenmaal om is, zegt ze, dan is er ook geen houden meer aan. Ze is, met wat gevoel voor understatement, fanatieker dan het gemiddelde meisje, en geeft dat ook volmondig toe. ,,Bij mij is het dan ook echt alles of niets. Vanaf dat moment ben ik echt volle bak gegaan. Vier, vijf, zes keer in de week trainen, véél spelen. Ik heb mezelf ook meteen in het diepe gegooid qua wedstrijden. Ben meteen gaan spelen om te leren omgaan met die spanning. Als ik iets doe, wil ik dat voor de volle honderd procent doen. Ik ben heel gedreven, kan niet goed iets voor de lol doen. Ik denk niet dat ik ergens voldoening uit kan halen als ik niet álles uit een sport haal.’’

En wat dat laatste betreft is ze goed op weg. Via De Kroonprins en Amelisweerd belandde ze twee jaar geleden bij Houtrak, waar ze werd gevraagd door Floris Vos. Die club sloot meer aan bij haar ambitie. ,,Bij Amelisweerd speelden allemaal goede meiden, maar die waren wat ouder, werkten allemaal. Ik heb veel van ze geleerd, maar bij Houtrak zijn de meiden allemaal jong en hebben ze allemaal hetzelfde doel als ik. Gekoppeld aan meiden die niet meer professioneel willen spelen, maar wel op hoog amateurniveau, vind ik dat een heel goede combi. We pushen elkaar om het beste eruit te halen, maar als we spelen is het ook heel gezellig.’’

Balen

Dat ze die combinatie van kwaliteiten nog niet hebben kunnen laten zien in de hoofdklasse, daar baalt Hofstede van. ,,Heel erg. Zeker omdat je de hele winter met elkaar daar naartoe traint. Dan is het een domper als dat er niet van komt. Maar ik probeer dan toch een positieve kant te zien. Nu heb ik toch alles gedaan om klaar te zijn voor het seizoen.’’

Dat ze klaar was, bleek in Polen, en werd ook opgemerkt door anderen. Bij terugkeer was er al snel een belletje van Niels Kraaij, de assistent-bondscoach. ,,Toen hij zijn naam zei, dacht ik meteen dat dit eigenlijk maar één ding kon betekenen. Maar als hij dan daadwerkelijk zegt dat ik word uitgenodigd voor het ELTK, denk je alleen maar ‘dit kan niet’. Natuurlijk wil ik graag voor mijn land uitkomen, en een ELTK wil je sowieso spelen. Dat is een waanzinnige ervaring, maar er zijn zoveel meiden die een plek verdienen. En ondanks dat ik niet in de selectie zit, word ik nu toch uitgezonden. Dat is heel speciaal. Na twee keer winnen zat ik al op een roze wolk, maar als er dan vanuit de federatie zo’n beloning volgt, dat maakt het heel erg gaaf.’’

Zo staat ze straks in Noord-Ierland op de prachtige course van Royal County Down in de kleuren van Oranje. ,,Ik wist dat ik het in me had, maar dan wil je je zó graag bewijzen, wil je zó graag dat het eruit komt. Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven, maar ga er met veel plezier naartoe en wil enorm genieten van het feit dat ik daar mág staan.’’