Lars van der Vight treedt in Spanje in voetsporen van de groten

Lars van der Vight is in de voetsporen gestapt van grote golfers, maar ook in die van een aantal landgenoten. De Brabander zegevierde in het Spaans amateurkampioenschap, in Spanje beter bekend als La Copa de S. M. El Rey. ,,Dit is met voorsprong de mooiste zege in mijn loopbaan’’, stelde de gelukkige Van der Vight.

Je hebt amateurtoernooien en amateurtoernooien. Maar het Spaans amateurkampioenschap is er eentje van de buitencategorie. ,,In Europa is dit na het Brits Amateur en het Europees Amateur toch wel de grootste die je kunt winnen. Alleen al vanwege de geweldige historie’’, aldus Van der Vight.

Die heeft daarmee absoluut een punt, want dat Spaans amateurkampioenschap wordt al gespeeld sinds 1911. Er zijn maar bijzonder weinig proftoernooien die eenzelfde levensduur hebben, zoals bijvoorbeeld wel ons eigen KLM Open. In al die jaren uiteraard bijzondere winnaars. In het meer recente verleden waren dat bijvoorbeeld José María Olazábal, die in 1983 én 1984 won. Daren Clarke zegevierde in 1990, Sergio Garcia deed dat acht jaar later, en Gonzalo Fernández-Castaño won in 2003. En die zijn toch allemaal niet verkeerd terechtgekomen.

Maar er wonnen ook Nederlanders die prestigieuze titel. Koen Kouwenaar was de laatste. Hij zegevierde in 2019 en is inmiddels professional. Eerder al schreven Maarten Lafeber (1997), Joost Luiten (2005) en Reinier Saxton in 2009 het toernooi op hun naam. In 2015 viel die eer ten deel aan Jeroen Krietemeijer. ,,Da’s best wel bijzonder, want hij is nu mijn swingcoach’’, zegt Van der Vight met een lach. Ook opvallend detail: de laatste drie winnende Nederlanders waren dus allemaal Brabanders.

Kemphanen

Lars van der Vight (21) zegevierde uiteindelijk met een totaal van zes onder en drie slagen voorsprong op de Spanjaard Luis Masaveu Roncal. Dat lijkt op het oog comfortabel, maar niets is wat het lijkt. Voor de laatste ronde stonden de twee kemphanen nog gelijk, maar die laatste dag kon het alle kanten op.

Dat had alles te maken met de weersomstandigheden op de course van Alcanada op Mallorca, waar het in die week toch al behoorlijk spookte. Dat miste zijn invloed niet op het toernooi, dat doorgaans wordt afgewerkt volgens het format waarin eerst strokeplay kwalificatie wordt gespeeld, en dan matchplay knockout. Maar door zware regenval waa dat geen optie meer. ,,Uiteindelijk hebben ze er vier ronden strokeplay van gemaakt met een cut na twee ronden’’, legt Van der Vight uit. ,,Dat was de eerlijkste manier om te spelen, en bovendien ook de enige manier om het toernooi nog op tijd af te krijgen.’’

De eerste twee ronden ging het nog wel, maar in het weekend was het slecht, met veel wind en regen. ,,De zondag was puur overleven’’, verzucht Van der Vight. Gerust op een goede afloop was hij ook nooit, vervolgt de tegenwoordig in het Belgische Turnhout wonende Brabander. ,,Ik heb echt de hele ronde in de rats gezeten. Maar het ging ook echt gek. Na negen holes stond ik een slag achter. Na dertien sta ik er twee voor, maar twee holes later was het weer gelijk.’’ Door een bogey van de Spanjaard op zestien pakte Van der Vight daar weer een slag voorsprong. ,,Op zeventien maken we allebei par, en op achttien maakt hij bogey en ik birdie. Dan is het verschil ineens drie en lijkt het heel wat, maar het was echt tot de laatste hole spannend.’’

Van der Vight, met de laatste twee ronden Jack Ingham als caddie aan zijn zijde, vierde het feestje met de vijf Nederlanders die op de zondag nog aanwezig waren op Mallorca. ,,We zijn ook lekker een paar dagen langer gebleven. Beetje vakantie.’’

Gevolgen

Helemaal uit de lucht vallen kwam zijn zege voor Van der Vight zelf niet overigens. ,,We hadden daarvoor drie best grote amateurtoernooien in Zuid-Afrika gespeeld, waar ik tweede, negende en achtste werd. Dus het zat er wel een beetje aan te komen. Maar dat het dan in het Spaans Amateur gebeurt, is prachtig.’’ Dat zijn de gevolgen voor Van der Vight ook. Door de winst belandde hij op plaats 75 van de wereldrangijst voor amateurs, de WAGR. En laat nu net dit jaar de grens voor startbewijzen voor US Amateur van de beste vijftig naar de beste honderd zijn gegaan. ,,Klopt’’, zegt Van der Vight lachend. ,,Dat had ik al een beetje in mijn achterhoofd, maar nu heb ik natuurlijk echt goede zaken gedaan. Als ik me daarvoor kan kwalificeren, dat zou echt heel mooi zijn. Dat was één van mijn grotere doelen voor dit seizoen.’’

Dit is ook precies waarom Van der Vight steeds de stap naar de professionals heeft uitgesteld. Hij wilde ervaring opdoen als amateur, wilde de grote toernooien spelen. ,,Daar heb ik inderdaad voor gekozen, en ik denk dat die beslissing goed uitpakt. Dit zijn de mooiste ervaringen, hier leek je het meeste van in de richting van een professionele carrière. En het jaar is nog jong, we hebben nog veel toernooien te gaan.’’