Korver & Korver

Hi Mike

Even een pauze in het schema, zag ik. Na het laatste toernooi in Egypte hebben jullie ongeveer anderhalve maand tot aan het volgende evenement in het Oostenrijkse Haugschlag. Dat zijn natuurlijk weken waarin je aan de slag gaat om je swing, je putting en wellicht je materiaal te finetunen. Kan me ook voorstellen dat je even gaat zitten met je mental coach bijvoorbeeld.

Je ziet tegenwoordig dat topgolfers een volledig team om zich heen hebben verzameld. Een klein legertje met specialisten dat de speler op elk gebied kan begeleiden. Hoe zit dat bij jou? Welke mensen heb je voor welke taken? En ook wel interessant: hoe kom je uiteindelijk tot zo’n begeleiding? Iemand moet, lijkt me, niet alleen de bagage hebben om je spel naar een hoger niveau te brengen, maar zo’n persoon moet ook nog eens bij je passen. Een beetje frictie mag best. Zonder wrijving geen glans, zeggen ze dan vaak. Maar ik kan me ook voorstellen dat je wél met je coaches op één lijn wilt zitten. Over je doel, over de manier waarop je dat doel wilt bereiken en hoe jullie daar persoonlijk invulling aan willen geven. Waar de ene topcoach uitstekend werkt voor een speler, hoeft diezelfde coach natuurlijk niet te werken voor een andere speler.

Hoe en met wie werk jij in deze weken zonder toernooien aan je spel?

Tot snel!

Groet, je vader

Hi pa,

We hebben dit seizoen inderdaad twee wat langere periodes zonder toernooi, en dat is eigenlijk best lekker. Zeker voor mij komt in ieder geval dit blok op een goed moment. Afgelopen winter heb ik veel aan mijn swing gewerkt en is de techniek flink veranderd. Als dan eenmaal de toernooien weer beginnen en de focus ligt op score in plaats van op een goede swing maken, verval je altijd weer een beetje in het oude. Daarnaast hebben we al zes toernooien gespeeld en hieruit kun je natuurlijk ontzettend veel feedback halen, om gerichter te kunnen trainen en weer stappen te maken.

De swing gaan we weer een beetje terugbrengen naar waar hij was, maar echte veranderingen maken we niet. Ook putten is vooral een beetje finetunen, kijken waar de afgelopen weken de minst sterke punten waren, en vanaf daar bijschaven. Het langst heb ik inderdaad met mijn sportpsycholoog gezeten.

Het vormen van je begeleidingsteam is een lastige taak maar zeer cruciaal. Bij veel andere sporten krijg je natuurlijk een trainer aangewezen bij het team en de trainer is er elke training bij. Aan mij is het de taak om zelf een team samen te stellen, maar het gros van mijn trainingsuren zijn alleen. Dat samenstellen is best lastig. Je wilt mensen om je heen die kennis en ervaring hebben, die snappen wat je doormaakt, en die in principe voor een lange termijn bij je zijn. De klik is uiteindelijk doorslaggevend. Er kunnen meerdere mensen geschikt zijn, maar zo lang je geen klik met iemand hebt wordt het een lastig verhaal. Er mag, zoals je zegt, best wat frictie zijn. Daar word je nooit slechter van. Maar uiteindelijk is het wel zaak dat iedereen hetzelfde doel voor ogen heeft en dat alle afspraken en trainingen in het teken staan van dat doel. 

Momenteel bestaat mijn team uit vijf coaches. Jeroen Krietemeijer als swing- en short game coach, Menno Pelk als putting coach, John Boerdonk als performance coach, Emiel van Zeventer voor alles wat met mijn lichaam te maken heeft, en Yara van Gendt als sportpsycholoog. Stuk voor stuk mensen die op hun vakgebied bij de beste van ons land horen, maar nog belangrijker, waar ik een goede klik mee heb. Ik kan heel open met iedereen praten, en iedereen is ook heel eerlijk naar mij. Vooral dat laatste is belangrijk, want hoe hard dat soms ook kan zijn, dat is wel waar je als speler beter van wordt.

Voor nu in ieder geval weer genoeg werk aan de winkel. Ik kijk er naar uit om in Oostenrijk weer aan de slag te gaan. Gaan we ook eindelijk weer eens samen op pad!

Tot snel pa!

Groeten, Mike