Martijn & Jan Kees

Daags na de fraaie zege van Darius van Driel in Kenia zocht ik in een lijstje met ’overwinningen per land op de Europese Tour’.

Al drie jaar ben ik een proefpersoon van de Tour als het om een nieuw soort mediasite gaat. Kennelijk geen prioriteit van de dames en heren in het hoofdkantoor op Wentworth, want de betaversie ziet er niet uit. Enfin, de data waren wel vernieuwd, want achter Nederland stond keurig het getal 11 – het aantal zeges dat Rolf Muntz (1), Maarten Lafeber (1), Darius van Driel (1), Robert-Jan Derksen (2) en Joost Luiten (6) hebben behaald.

Hoe doen we het in ’t grote geheel?

Op 26 februari stond Engeland op 361 zeges sinds de start van de Tour in 1972. Amerika (258) en Spanje (204) maken de top-3 vol. Nederland is samen met Finland en Oostenrijk 22ste.

De vraag aan jou, Martijn, is: hoeveel zeges komen er dit jaar nog bij? Heeft de overwinning van Darius van Driel de anderen gemotiveerd om ook toe te slaan?

Met andere woorden: staat er na dit seizoen nog steeds ’11’ achter ons land?

Groeten,

Jan Kees

Hi Jan Kees,

Als je kijkt naar de aantallen zeges van de nummers 1, 2 en 3 op de ranglijst dan word ik in de eerste plaats even heel erg stil. 361 zeges...dat zijn er nogal wat. Je zou er bijna blasé van worden. Dat zijn wij nog lang niet, sterker, bij de overwinning van Darius zat ik ouderwets te stuiteren op de bank. Omdat ik het hem enorm gunde en zeker ook omdat ik het de Nederlandse golffans enorm gunde om na meer dan tweeduizend dagen eindelijk weer eens overwinning op de DP World Tour te mogen begroeten. 2198 waren er om precies te zijn verstreken, zo rekende de Tour ons voor, sinds Joost Luiten in Oman voor het laatst als Nederlandse winnaar van de baan stapte. 

Ik kan me niet voorstellen dat het weer zo lang gaat duren, maar garanties daarop hebben we natuurlijk niet. Toch durf ik de gok wel aan dat we voor het jaar voorbij is naar twaalf zeges gaan. Misschien een tikje door die motivatie, maar meer nog door het afromen van het circuit, waardoor de beste spelers van de wereld niet zo vaak meer in actie komen. Misschien niet per se goed nieuws, maar als ‘we’ daardoor meer kansen krijgen, dan teken ik ervoor. Op naar de 362!

Groet, Martijn