Golfers genieten van terugkeer op de baan: ‘Als een dartele koe de wei in’

Nationaal Golfmagazine maakte een ‘rondje langs de velden’ en trof daar vooral heel opgetogen golfers.

‘Weer vrij in m’n hoofd’

Michelle Boots (58) staat klaar op de eerste tee van Sluispolder. Alleen. Maar dat vindt de golfster uit Egmond aan de Hoef niet erg. ,,Maakt me niks uit. Ik kan weer lekker spelen, dat vind ik het belangrijkste. Ik had ook wel kunnen aansluiten bij een ander groepje, maar dat doe ik een andere keer wel weer. Voor nu is dit prima.’’ Over anderhalve meter afstand naar andere spelers hoeft Boots zich in ieder geval niet druk te maken.

Ze speelde altijd vier keer per week, en heeft nu ook voor die eerste week de agenda alweer behoorlijk vol gepland. ,,Het is toch fantastisch dat we dit weer mogen doen? Eindelijk weer een beetje beweging, want als golfer ben je toch met je hele lijf bezig. En ik ben hier weer helemaal vrij in m’n hoofd. Dat heb ik de afgelopen weken echt wel gemist. Ja, op zich ben ik die weken wel aardig doorgekomen. Beetje wandelen, wat andere dingen doen. Weet je, op een gegeven moment gaat het zelfs wennen, dan heb je er niet zo’n erg meer in.’’

Maar dat blijkt slechts schijn. Want vanaf het moment dat naar buiten kwam dat golfers weer aan de slag mochten, wilde Michelle Boots maar één ding: golfen. ,,Die eerste bal weer slaan, dat was echt geweldig. Daar heb ik zó naar uitgekeken. Dan pas merk je hoe je dit hebt gemist. Golf is een deel van mijn leven geworden, ik ben zó blij dat we weer begonnen zijn.’’

‘Heel benieuwd hoe het gaat’

Maureen Kroon (72) uit Schoorl bereidt zich voor op haar eerste rondje sinds de coronacrisis. Samen met haar man Henk Lor staat ze was nerveus op de eerste tee. ,,Ik ben ook best wel nerveus’’, bekent ze. ,,Want ik ben echt heel benieuwd hoe het gaat. Naar alles, maar vooral naar de eerste afslag. Die is toch het spannendst. Nee, ik heb helemaal niet geoefend de voorbije weken.’’ Lachend: ,,Maar mijn man heeft wel mijn kar mooi schoongemaakt.’’ Vakwerk, want het metalen frame blinkt oogverblindend.

Ze heeft uitgekeken naar dit moment, naar dat eerste rondje op de baan. ,,Ik heb me daar heel erg op verheugd. Zeker heb ik golf gemist, maar ik ben in die weken lekker in de tuin aan het werk gegaan. Nee, niet om een green te maaien, haha. Ik ben meer iemand die houdt van borders met bloeiende planten.’’

Nu is er dan eindelijk weer die eerste keer. ,,Heb ik erg naar uitgekeken. Ik miste die regelmaat, de weken verliepen eigenlijk allemaal een beetje eentonig. Saai bijna. Ik speelde altijd twee keer per week, woensdagmiddag en donderdagmiddag. Daar houd ik me nu ook aan vast, zo komt er weer regelmaat in de dingen die je doet. De sociale contacten heb ik ook gemist. Nu speel ik met mijn man, maar die zie ik elke dag. Het groepje vrouwen waar ik morgen mee speel, heb ik acht weken niet gezien.

‘Heerlijk om weer te spelen’

Op de achttiende green komt Jaap Kwakkel binnen met zijn medespelers. De 72-jarige golfer uit Bergen heeft er geen gras over laten groeien. Hij is in korte tijd al bezig aan zijn derde ronde op Sluispolder. ,,Ik ben fanatiek, dat mag je wel stellen, ja.’’ Niet verrassend daarom dat Kwakkel de dagen aftelde tot hij weer de baan in mocht. ,,Dat is duidelijk. Ik denk dat iedereen die van golfen houdt dat heeft gehad. Het was natuurlijk allemaal heel vervelend, want wat moet je ineens anders doen? Heel lastig. Aan de andere kant, iedereen heeft ermee te maken. En als dit het grootste probleem is dat we in het leven hebben, dan valt het nog best mee.’’

Maar elke golfer keek in de voorbije weken weleens tandenknarsend naar de weersvoorspellingen, met de ene mooie dag na de andere. ,,Het was uitstekend golfweer, maar ik heb heerlijk op mijn rug in de tuin gelegen, dat was ook lekker. Ja, in die tuin heb ik ook gegolfd. Netje gekocht, honderd ballen erbij en slaan maar. Mijn swing oefenen, beetje chippen. Was een leuk alternatief.’’

En dan het moment waarop Kwakkel weer echt de baan in mocht. ,,Dat was leuk, ook al was het de slechtste dag van de laatste maanden qua weer. Het spel was nog een beetje roestig, dat oefenen kwam er niet meteen uit. Maar het was heerlijk om weer een keer te spelen, dat is zeker.’’ Hij wijst naar de lucht. ,,En nu met die mooie weer zeker.’’

‘De vrijheid is echt geweldig’

Op de eerste hole van Heiloo loopt Richard Groothuis samen met Monique Schavemaker. Het is al het tweede rondje voor de 58-jarige Alkmaarder, die niet kon wachten tot hij weer mocht spelen. ,,Ik was heel fris en héél gretig. Ging echt als een dartele koe de wei weer in.’’ Dat was, bekent hij, wel erg wennen. ,,Je mist toch de vastigheid. Maar desondanks was het heerlijk. Ik heb er echt onwijs naar uitgekeken.’’ Dat kwam ook door omstandigheden, legt hij uit. ,,Door een overlijden binnen de familie ben ik vrijwillig in quarantaine gegaan. Dan merk je pas echt wat beperking is en dan is deze vrijheid echt geweldig. Lekker buiten zijn, vrij, de gedachten verzetten. Vooral die vrijheid waardeer ik nu.’’

Hij miste zijn rondje golf behoorlijk. ,,Echt heel erg. Ik heb wel geprobeerd wat meer te wandelen of zo, maar dat was niks. Ik had geen doel. Nu wel weer. Golfen is dan opeens wandelen mét een doel. Daarom ging dat wandelen me ook moeilijker af. Maar nu geniet ik weer. Dit is fantastisch.’’

In de voorbije weken probeerde Groothuis wel wat te doen met golf. ,,Dat eindige vooral in video’s kijken en bladen lezen. Maar da’s ook een valkuil, want ik ging in de baan meteen veel te veel nadenken. En nu wil ik juist alleen maar genieten.’’

‘Eerste rondje zó gezellig’

Ze is nog niet zo lang bezig met golf, maar Monique Schavemaker (51) voelde nu al de pijn niet te mogen spelen. ,,Ik heb het echt gemist, ben hartstikke fanatiek en dan is een paar weken niets doen niks voor mij’’, vertelt de golfster uit Uitgeest. ,,Ik ben twee jaar geleden door Golfdebuut begonnen bij Heiloo en was meteen verkocht. Had ik zelf niet verwacht, maar ik vind het heerlijk. Lekker buiten, door de wind lopen. Dat heb ik de afgelopen weken echt gemist. Ik ben wel genoeg buiten geweest, maar dan ben je niet lekker bezig.’’

Het eerste rondje is Schavemaker dan ook veel waard. ,,Dat eerste rondje is zó gezellig. Het ging alleen niet. Ik was te gretig, wilde te veel, en dan lukt het niet. Een paar ballen het water in waar je normaal makkelijk over de sloot komt. Maar dat maakte niet uit. Het was leuk en lekker om dat gevoel weer te hebben. Daarom was er ook helemaal geen ergernis of zo. Gewoon lekker spelen.’’

Ze gaat zo veel mogelijk samen met Richard Groothuis de baan in. ,,Soms ook met anderen, maar soms ook alleen. Net wanneer ik zin heb. Maar het is altijd genieten, en zeker nu.’’