Dario Antonisse is weer terug na operatie

Het KLM Open kwam misschien iets te vroeg voor Dario Antonisse, die op Bernardus niet kon laten zien wat hij in zijn mars heeft. De jonge prof uit Zoetermeer ontbeerde nog het ritme, maar is allang blij dat hij gewoon weer op de baan kan staan.

Met een lach schuift Dario Antonisse aan in het clubhuis van Haugschlag. En tot een lach is alle reden. Heeft niks te maken met zijn score. Die was niet best, stelt hij zelf al vast. Maar de vrolijkheid is er vooral omdat Antonisse weer terug is na ruim vijf maanden blessureleed, inclusief operatie. “Dit was mijn eerste wedstrijdronde weer, en dat is gewoon fijn.”

Een jaar eerder had Dario Antonisse (24) ook reden tot lachen op Haugschlag. Destijds stapte hij als winnaar van de baan, en dat was het begin van een mooie periode, waarin hij zich ook nog eens ontpopte als de revelatie van de Qualifying School voor de DP World Tour. Maar daarna werd het stil rond de Zoetermeerder.

“Ik ben er vijfenhalve maand uit geweest”, vertelt Antonisse. ,,Dit is mijn eerste toernooi weer, en eigenlijk ben ik nog steeds niet honderd procent.’’ Hij werd aan de kant gehouden door een polsblessure, waarvan hij al sinds de vorige zomer last had. ,,Er zat best veel spanning op mijn onderarmen, ik ben daarvoor behandeld, en er is geprobeerd dat wat te ontlasten.’’ Maar de last bleef, ook tijdens de kwalificatie voor de DP World Tour. ,,Uiteindelijk sloeg ik in de Second Stage een bal, waarna ik een enorme pijnscheut voelde. Dat was echt niet goed. Ik heb het toernooi uitgespeeld, daarna ook nog de Final Stage, maar toen ik terugkwam zijn we gelijk begonnen met onderzoeken. Foto’s, MRI; allemaal niks op te zien.’’

Een plastisch chirurg bood uitkomst. “Die wilde zelf nog even onafhankelijk onderzoek doen. Hij begon al snel over TFCC-letsel (Triangular Fibrocartilage Complex, EK), iets wat moeilijk te zien is op een scan. Er volgde een second opinion en die man kwam tot dezelfde conclusie. Twee weken later ging ik onder het mes voor een kijkoperatie en daarbij vonden ze een scheur in de meniscus van mijn pols.”

Schroeven

Antonisse stond voor de keuze: opereren of doorspelen. “Dat laatste wilde ik echt niet met het oog op dit seizoen, dus werd het zo snel mogelijk opereren.” Daarbij werd de meniscus vastgeschroefd op het bot. “Duurt dan best lang voor die echt vast zit, zo’n zes tot zeven weken. En dan volgt nog een aantal weken een traject met een fsyio. Dan begin je daarna eigenlijk weer vanaf nul.”

Al met al is Antonisse uiteindelijk nog redelijk vroeg in het seizoen weer terug op de baan. Hij nipt even aan zijn koffie, lacht dan en meldt dat de arts dat ook vond. “Hij zei bij een controle half april dat het een wonder was dat ik alweer stond te golfen. En ik moet eerlijk zeggen; dat ik hier nu alweer in een wedstrijd sta, is best bijzonder. Het herstel is echt heel goed gegaan.”

Inmiddels is hij zo ver dat Antonisse alweer enigszins zijn seizoen kan inrichten, en de plannen zijn helder. “De focus ligt op de Challenge Tour, ook omdat ik al vier wedstrijden van de Pro Golf Tour heb gemist. Ik kom een aantal toernooien in op de categorie die ik heb verdiend en hoop daarnaast op een aantal invites, waarmee ik op acht tot elf starts kan komen. Daarmee kun je wat doen op de Challenge Tour. De Pro Golf Tour gebruik ik nu vooral om ritme te houden en om mijn agenda op te vullen.”

Het doel is een goede kaart behalen voor de Challenge Tour. “Liefst een volle kaart, maar dan moet ik tussen de 30 en 35 mille prijzengeld behalen, en in zo’n tien starts moet je dan best wel goed spelen. Maar het is mogelijk. De B-NL Challenge is de eerste die ik speel. Dan zijn we drie weken verder na nu, en is mijn lijf ook weer drie weken verder.”

Prioriteit

Het lastigste is dat hij eigenlijk niet goed kan plannen. Antonisse weet het. “Ik heb een categorie waarbij ik niet van tevoren weet waar ik in kom. Het zal best gebeuren dat ik op weg ben naar een toernooi van de Pro Golf Tour en dan een berichtje krijg dat ik toch kan spelen. Dan keer ik om en pak het eerste het beste vliegtuig. Challenge Tour heeft echt de prioriteit.”

Zijn prestaties in de Qualifying School moeten hem vertrouwen geven. “Zeker”, beaamt Antonisse. “Mijn coaching team zegt al jaren dat ik goed genoeg ben, maar ik heb het ook al jaren mentaal af en toe moeilijk gehad omdat ik te veel van mezelf verwacht. Als ik op een mindere, maar ook op een heel goede dag die verwachting niet haal, begint het bij mij al te borrelen. Ik heb dat gaandeweg steeds meer onder controle gekregen, maar sinds eind vorig jaar zijn we echt stappen aan het zetten om dat goed te krijgen. Dat is ook wat mij af en toe nog weerhoudt. Dan wil ik mezelf zó hard pushen. Da’s positief in de zin dat het motiveert stappen te zetten en door te gaan, maar soms kan het ook in de weg zitten.”

Hij laat de blik even naar buiten glijden, naar maatjes op de prachtige achttiende green van Haugschlag. “Ik heb vandaag niet echt een goede score gemaakt”, zegt hij dan, “maar als ik zie hoe ik door de baan ga met die score ten opzichte van twee, drie jaar geleden, dat is een wereld van verschil.’’ Lachend: ,,Anders had ik hier nu ook niet met jou aan tafel kunnen zitten. Dan was ik echt wel even down geweest.”

Een dag later levert Dario Antonisse een kaart in met een score van vijf onder par...