Korver & Korver
Eén van de nieuwe Nederlandse spelers in het professionele golfwereldje is Mike Korver. Hij debuteert dit seizoen op de Pro Golf Tour. Maar laat Mike Korver nou net de zoon zijn van onze hoofdredacteur Eric Korver. Samen praten zoon en vader over het leven op de Tour, over prestaties, problemen en budgetten, en halen ze herinneringen op aan de weg die achter hen ligt. Wie Mike wil steunen, kan overigens een mailtje sturen naar mike@mikekorver.com
Hey Mike
De eerste drie maanden van je bestaan als professional zitten er bijna op. Te vroeg misschien voor een eerste evaluatie, maar toch nieuwsgierig wat de lessen zijn van die eerste fase.
Je hebt ook je eerste echte resultaat als professional binnen. Tweede plaats in het Lauswolt Open. Je eerste rondes lekker onder par, je eerste cheque. Dat moet als bevestiging sowieso lekker voelen. Wat neem je mee van zo’n toernooi naar het volgende? Want je speelde afgelopen week alweer in Zuid-Duitsland.
Dan is natuurlijk ook de vraag wat je daar misschien anders hebt gedaan dan in de toernooien op de Pro Golf Tour. Dat blijft allemaal interessant, net als de oefenronde die je met Mike Toorop hebt meegelopen op Bernardus, samen met Joost Luiten. Lijkt me enorm indrukwekkend te zien hoe ook hij zich voorbereidt op voor hem één van de belangrijkste toernooien van het seizoen, waar ook voor hem heel veel in de kantlijn bij komt kijken. Moest ik ook meteen terugdenken aan een avondje met Joost op Seve in Rotterdam. Voor jonge talenten georganiseerd door Melanie, die toen nog niet mevrouw Luiten was. Ook dat was toen een heel leuke ervaring.
Ik hoor je!
Groeten, je vader
Hey pa,
Het waren inderdaad drie tumultueuze maanden, met ups, maar tot nu toe ook veel downs. Toch denk ik dat het in zo’n eerste jaar als pro voornamelijk om één ding gaat: leren. Natuurlijk wil je scoren, natuurlijk wil je meedoen om de overwinning, maar het belangrijkste is dat je van elke week leert. En de lessen zijn er legio. Vooral op mentaal vlak is er genoeg te winnen. Tuurlijk kan het technisch ook altijd net wat beter, wat constanter. Maar week in week uit mee kunnen doen om de overwinning zit vooral in je hoofd. En als dat dan eens klikt, zoals op Lauswolt, dan rolt er ook gelijk een goede score uit. Inderdaad mooi als bevestiging, dat ik aan de goede dingen werk. Ook op mentaal gebied natuurlijk, want dat het klikt is geen toeval. Daar werk ik al tijden aan, en het is mooi om te zien dat het er ook uit begint te komen. Het komt vooral neer op dat ik iets liever voor mezelf mag zijn, minder streng. Dat komt het spel ten goede, maar helpt me ook om te genieten in de baan. Iets dat minstens zo belangrijk is.
De afgelopen week in München merkte ik daardoor denk ik toch een stukje meer zekerheid, je weet dat je het kan, je weet dat het erin zit. Tuurlijk wil je ook op de Pro Golf Tour goed presteren, maar het zijn kleine stapjes die je helaas niet kunt forceren. Zo lang ik elke week een stapje blijf maken, kom ik uiteindelijk een stuk verder.
En ja, Bernardus met Mike en Joost. Wat ik mooi vond om te zien bij Joost, is het gemak waarmee hij speelt. Ook in zo’n oefenronde. Niks geks, niks waanzinnigs, maar zo constant, zo makkelijk. Combineer dat met de vrijheid in je hoofd, en dan gaan er mooie dingen gebeuren. Dat is iets waar ik zelf ook naartoe werk!
Genoeg arbeid te verrichten de komende weken, en over anderhalve week stap ik alweer in het vliegtuig naar Tenerife, voor het volgende Pro Golf Tour toernooi!
Groeten, Mike
